ครั้งแรกที่ผมและภรรยาร่วมกันเขียนหนังสือเล่มหนึ่ง เราได้รู้ซึ้งว่าการผัดวันประกันพรุ่งเป็นปัญหาใหญ่ หน้าที่ของภรรยาผมคือการเรียบเรียงงานของผมและคอยจัดการให้ผมทำงานตามแผนที่วางไว้ ดูเหมือนว่าหน้าที่ของผมคือทำให้เธอประสาทเสีย ส่วนมากแล้ว ทักษะการจัดการและความอดทนของเธอจะมีมากกว่าความดึงดันไม่ทำงานตามเวลาที่กำหนดไว้ของผม

วันหนึ่งผมสัญญาว่าจะเขียนหนังสือให้ได้จำนวนหนึ่งในตอนเย็น ชั่วโมงแรกผมทำงานอย่างตั้งใจ เมื่อรู้สึกพอใจกับงานที่ได้ทำไป ผมก็ตัดสินใจพัก มารู้ตัวอีกทีก็หมดเวลาเสียแล้ว ผมจึงคิดหาทางออกโดยการทำงานบ้านสองอย่างที่ภรรยาไม่ชอบทำ และทุกครั้งที่ผมทำสองสิ่งนั้น ผมจะได้รับคำชมเสมอ แต่แผนการของผมล้มเหลว

บางครั้งผมก็เล่นเกมแบบนี้กับพระเจ้า พระองค์ทรงนำบางคนเข้ามาในชีวิตของผมเพื่อให้ผมได้ช่วยเหลือหรือนำงานมาเพื่อให้ผมทำให้สำเร็จ แต่ผมก็เหมือนกับโยนาห์ที่หนีไปอีกทางหนึ่งเมื่อพระเจ้าทรงมอบหมายงานให้ท่านทำ (โยนาห์ 4:2) ผมมักจะพยายามเอาใจพระเจ้าด้วยการทำดีหรือทำกิจกรรมฝ่ายจิตวิญญาณ ทั้งที่สิ่งที่พระเจ้าทรงต้องการจริงๆ คือการเชื่อฟังพระประสงค์ของพระองค์และแน่นอนว่าแผนการของผมล้มเหลว

คุณกำลังหลบเลี่ยงหน้าที่ที่พระองค์ต้องการให้คุณทำอยู่หรือไม่ เชื่อผมเถอะว่า ความพอใจที่แท้จริงมาจากการทำสิ่งนั้นด้วยพระกำลังของพระเจ้าและด้วยวิธีของพระองค์