ค่าเข้า

ทุกๆปี จะมีนักท่องเที่ยวราวสองล้านคนจากทั่วโลกมาที่วิหารเซนต์พอลในกรุงลอนดอน ค่าเข้าชมวิหารคุ้มค่ากับการได้เห็นสิ่งก่อสร้างอันวิจิตรในสมัยปลายศตวรรษที่ 17 แต่การท่องเที่ยวถือเป็นเหตุผลรองสำหรับสถานที่นมัสการของคริสเตียนแห่งนี้วัตถุประสงค์หลักของวิหารคือ “เพื่อให้ผู้คนหลากหลายได้พบกับการทรงสถิตของพระเจ้าซึ่งเปลี่ยนแปลงเราได้ในพระเยซูคริสต์” หากคุณมาเพื่อเยี่ยมชมสถาปัตยกรรม คุณต้องจ่ายค่าเข้า แต่คุณไม่ต้องจ่ายอะไรเลย หากคุณมาเพื่อร่วมนมัสการประจำวันที่วิหารเซนต์พอลแห่งนี้

รักษาความเชื่อ

เรามักจะคิดว่าความเชื่อเป็นสูตรวิเศษคือ ถ้าเรารวบรวมความเชื่อได้มากพอ เราจะร่ำรวย มีสุขภาพดี และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยจะได้รับทุกสิ่งที่เราอธิษฐานทูลขอ แต่ชีวิตไม่ได้เป็นไปตามสูตรสำเร็จแบบนั้น ข้อพิสูจน์หนึ่งคือ ผู้เขียนพระธรรมฮีบรูได้เตือนให้เราตระหนักว่า “ความเชื่อแท้” เป็นอย่างไรโดยย้อนให้เห็นชีวิตของบุคคลแห่งความเชื่อในพระคัมภีร์เดิม (ฮีบรู 11)

จงรักเพื่อนบ้าน

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อนักมานุษยวิทยาคนหนึ่งกำลังจะกลับบ้านหลังใช้เวลาหลายเดือนทำวิจัยในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง ขณะรอให้รถมารับไปสนามบิน เขาคิดเกมขึ้นมาอย่างหนึ่งให้เด็กๆ เล่น เขาตั้งใจจะให้เด็กวิ่งแข่งกันไปที่ตะกร้าผลไม้และขนมที่เขาวางไว้ใกล้ต้นไม้ แต่เมื่อเขาให้สัญญาณเริ่มวิ่ง ไม่มีสักคนที่พุ่งตัวออกไปก่อน แต่เด็กๆ กลับจับมือและวิ่งไปยังต้นไม้นั้นด้วยกัน

เพื่อนที่ดีที่สุด

ถ้อยคำแห่งสติปัญญาตอนที่ผมรู้สึกชื่นชมคือคำพูดที่พ่อพูดซ้ำว่า “โจ การมีเพื่อนดีคือสมบัติอันล้ำค่าของชีวิต” นี่เป็นความจริง ถ้ามีเพื่อนที่ดีแล้ว คุณจะไม่มีวันเดียวดาย พวกเขาจะเอาใจใส่ความต้องการของคุณและยินดีแบ่งปันทั้งสุขและทุกข์ในชีวิตคุณ

ความอ่อนแอที่มองเห็นได้

หลังจากผ่านการผ่าตัดไหล่มาหลายสัปดาห์ ฉันรู้สึกกลัว ที่ผ่านมาฉันสบายใจที่ได้ใช้ผ้าคล้องแขน แต่ตอนนี้หมอบอกให้ฉันเลิกใช้ ฉันเห็นมีข้อความเขียนไว้ว่า “ในขั้นนี้ การใช้ผ้าคล้องแขนไม่มีประโยชน์อะไรอีก นอกจากจะใช้บ่งบอกถึงความอ่อนแอในสถานการณ์ที่นอกเหนือการควบคุม”

กระดาษทรายของพระเจ้า

คำพูดของเพื่อนคนหนึ่งเสียดแทงใจฉัน ฉันพยายามหลับและเลิกคิดถึงคำพูดรุนแรงที่เธอวิจารณ์ความมั่นใจของฉัน ขณะที่นอนอยู่ ฉันทูลขอสติปัญญาและสันติสุขจากพระเจ้า หลายสัปดาห์ต่อมา ฉันยังคงกังวลถึงเรื่องนั้น ฉันอธิษฐานว่า “พระเจ้า ลูกเจ็บปวด แต่ขอโปรดช่วยให้เห็นว่าลูกต้องเปลี่ยนแปลงอะไร เพื่อนคนนี้พูดถูกตรงไหนบ้าง”

เพื่อนคนนั้นทำหน้าที่เหมือนกระดาษทรายของพระเจ้าในชีวิตฉัน ความรู้สึกของฉันถูกขัดเกลาแบบสดๆ แต่ฉันรู้ว่าคุณลักษณะของฉันจะถูกสร้างขึ้นหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับการตอบสนองของฉันเอง ฉันเลือกที่จะเข้าสู่กระบวนการขัดเกลา โดยการสารภาพบาปที่มีท่าทีถือดีและดื้อดึง ฉันรู้ว่านิสัยที่ไม่ดีและความบาปของฉันไม่ได้ถวายเกียรติแด่พระเจ้า

กษัตริย์ซาโลมอนรู้ว่าการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันในชุมชนอาจเป็นเรื่องยาก ท่านกล่าวไว้ในพระธรรมสุภาษิต 27 เราได้เห็นสติปัญญาของท่านในเรื่องความสัมพันธ์ ท่านเปรียบเทียบคำพูดที่เฉียบขาดระหว่างเพื่อนว่า “เหล็กลับเหล็กได้ คนหนึ่งก็ลับเพื่อนของตนได้” (สุภาษิต 27:17) นี่คือการขัดเกลาเหลี่ยมมุมในนิสัยของกันและกัน อาจมีบาดแผลเกิดขึ้นระหว่างกระบวนการ อย่างที่ฉันเจ็บปวดกับคำพูดของเพื่อน (ดูสุภาษิต 27:6) แต่ในที่สุด พระเจ้าทรงใช้คำพูดนั้นช่วยและหนุนใจให้เราเปลี่ยนแปลงท่าทีและความประพฤติของเราได้

พระเจ้าจะขัดเกลาเหลี่ยมมุมในตัวคุณได้อย่างไรบ้างเพื่อพระเกียรติของพระองค์?

การแข่งขัน

การแข่งขันกีฬาคริกเก็ตเป็นเกมที่ทรหด ผู้เข้าแข่งขันเริ่มแข่งตั้งแต่ 11.00 น. ไปจนถึง 18.00น. โดยมีการพักรับประทานอาหารกลางวันและพักดื่มกาแฟ แต่อาจกินเวลานานถึง 5 วัน ถือเป็นการทดสอบความอดทนและทักษะในเวลาเดียวกัน

เกือกม้า

ความปราชัยของนโปเลียนในรัสเซียเมื่อ 200 ปีก่อนน่าจะมาจากสภาพอากาศอันเลวร้ายในฤดูหนาวของรัสเซีย ปัญหาอย่างหนึ่งคือม้าของเขาสวมเกือกม้าสำหรับฤดูร้อน เมื่อถึงฤดูหนาว ม้าเหล่านี้ตายเพราะลื่นล้มบนน้ำแข็งขณะลากเกวียนสัมภาระ การขาดเสบียงของนโปเลียนทำให้กองทัพอันเกรียงไกรที่มีทหารสี่แสนนาย ลดเหลือแค่หนึ่งหมื่นนาย การลื่นล้มเพียงเล็กน้อยก่อให้เกิดความหายนะ

หลุดพันจากความกลัว

ความกลัวแอบเข้ามาในใจฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต มันสร้างมโนภาพว่าฉันหมดหนทางและสิ้นหวัง ทั้งยังขโมยเอาสันติสุขและสมาธิไป ฉันกลัวอะไร ฉันกังวัลเรื่องความปลอดภัยของครอบครัว สุขภาพของคนที่ฉันรัก ฉันตระหนกกับการตกงานหรือความสัมพันธ์ที่จบลง ความกลัวทำให้ฉันสนใจแต่ตัวเองและเปิดเผยให้เห็นหัวใจที่ขาดความเชื่อวางใจ

เมื่อความกลัวและความกังวลปะทุขึ้น ให้เราอ่านคำอธิษฐานของดาวิดใน สดุดี 34 ที่ว่า “ข้าพเจ้าได้แสวงพระเจ้าและพระองค์ทรงตอบข้าพเจ้า และทรงช่วยกู้ข้าพเจ้าจากความกลัวทั้งสิ้นของข้าพเจ้า” (สดุดี 34:4) แล้วพระเจ้าทรงช่วยเราพ้นจากความกลัวอย่างไร เมื่อเรา “เพ่งดูพระองค์” (สดุดี 34:5) เมื่อเราจดจ่ออยู่ที่พระองค์ ความกลัวจะเลือนหายไป เราเชื่อว่าพระองค์ทรงควบคุมอยู่ แล้วดาวิดก็ได้พูดถึงความกลัวอีกประเภทหนึ่ง ไม่ใช่ความกลัวที่ฉุดรั้งเรา แต่เป็นความเคารพยำเกรงอย่างสุดใจที่เรามีต่อพระองค์ผู้ทรงล้อมเราไว้และช่วยเราให้รอด (สดุดี 34:7) เราสามารถลี้ภัยอยู่ในพระองค์ได้เพราะพระองค์ประเสริฐ (สดุดี 34:8)

ความยำเกรงในความประเสริฐของพระเจ้า ทำให้เรามองความกลัวอย่างถูกต้อง เมื่อเราระลึกว่าพระเจ้าทรงเป็นผู้ใด และทรงรักเรามากแค่ไหน เราสามารถคลายความกังวลและเข้าสู่สันติสุขของพระองค์ ดาวิดสรุปว่า “เพราะผู้ที่ยำเกรงพระองค์ไม่ขาดแคลน” (สดุดี34:9) เราค้นพบว่าในความยำเกรงพระเจ้า เราจะได้รับการปลดปล่อยจากความกลัว