“ก่อนนอนแม่ของผมจะให้เรากินพริก” ซามูเอลรำลึกถึงชีวิตขัดสนในวัยเยาว์ทางตอนใต้ของซาฮาราในอัฟริกา “เราดื่มน้ำเพื่อบรรเทาความเผ็ดร้อนในปาก แล้วก็จะรู้สึกอิ่ม” เขาเล่าต่อว่า “แต่ไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่”

 

ความเปลี่ยนแปลงในรัฐบาลทำให้พ่อของซามูเอลต้องหนีเอาชีวิตรอด แม่ต้องดูแลครอบครัวเพียงลำพัง ต่อมาน้องชายเขาล้มป่วย และไม่มีเงินรักษา แม่จึงพาพวกเขาไปที่โบสถ์ แต่ก็ไม่มีความหมายอะไรนัก แซมสงสัยว่าทำไมพระเจ้าจึงให้ครอบครัวเขาทนทุกข์เช่นนี้

มีคนรัับรู้เรื่องนี้และจะนำยารักษาโรคนี้มาให้ แม่บอก “วันอาทิตย์นี้เราจะไปที่โบสถ์ของชายคนนี้” ทันทีที่ไปถึงแซมรู้สึกว่าโบสถ์แห่งนี้มีความแตกต่าง พวกเขาเฉลิมฉลองสัมพันธภาพที่มีกับพระเยซูโดยสำแดงความรักของพระองค์

นี่คือเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ปัจจุบันนี้ในแถบนั้นของโลก แซมได้ตั้งคริสตจักรมากกว่า 20 แห่ง โรงเรียนขนาดใหญ่ และบ้านเด็กกำพร้า เขาสืบสานมรดกแห่งธัมมะอันบริสุทธิ์ที่สอนโดยยากอบน้องชายของพระเยซู ผู้เรียกร้องให้เรา “ไม่ใช่เป็นแต่เพียงผู้ฟังเท่านั้น” แต่ “ประพฤติตาม พระวจนะนั้น” (ยากอบ 1:22) “ธัมมะที่บริสุทธิ์ไร้มลทินต่อพระพักตร์พระเจ้าและพระบิดานั้นคือการเยี่ยมเยียนเด็กกำพร้าและหญิงม่ายที่มีความทุกข์ร้อน” (ยากอบ 1:27)

เราไม่อาจรู้ได้เลยว่า การกระทำเล็กน้อยด้วยความเมตตาในพระนามของพระเยซูจะทำให้เกิดอะไรขึ้นได้บ้าง