เมื่อฤดูร้อนปีที่แล้ว ฉันและสามีรับเป็นผู้จัดคอนเสิร์ตระดมทุนเพื่อสนับสนุนงานวิจัยเกี่ยวกับโรคมะเร็งในเด็ก เราวางแผนที่จะจัดงานในสวนหลังบ้าน แต่ฟังจากพยากรณ์อากาศแล้วคงไม่สามารถทำได้ ไม่กี่ชั่วโมงก่อนงานจะเริ่มเราเริ่มโทรแจ้งแขกกว่า 100 คนให้ทราบเรื่องการเปลี่ยนแปลงสถานที่ ขณะที่เพื่อนๆ และครอบครัวของเราช่วยกันขนย้ายอาหาร อุปกรณ์ตกแต่ง และข้าวของเครื่องใช้ไปที่โรงยิมของคริสตจักรอย่างรีบเร่ง โรซี่ ลูกสาวของเรา ได้ปลีกตัวไปกอดพ่อครู่หนึ่งและพูดย้ำในฐานะตัวแทนของลูกหลานว่าจะอยู่เคียงข้างพ่อ “ไม่ต้องห่วงค่ะพ่อ เราจะอยู่ช่วยพ่อเอง”

คำพูดของเธอเป็นที่หนุนใจ เพราะเป็นการเตือนว่าเราไม่ได้อยู่เพียงลำพัง บางคนก็พูดว่า“ฉันจะอยู่ช่วย และคอยดูว่ามีอะไรขาดเหลือ ฉันจะเป็นหูเป็นตาและเป็นลูกมือให้คุณเอง”

ขณะที่ชาวอิสราเอลกำลังหลบหนีจากการเป็นทาส กษัตริย์ฟาโรห์ได้ส่งรถรบและพลม้าออกไล่ล่าพวกเขา (อพย.14:17) แต่ “ทูตของพระเจ้าซึ่งนำพลโยธานั้นกลับไปอยู่ข้างหลัง และเสาเมฆซึ่งอยู่ข้างหน้า ก็กลับมาตั้งอยู่ข้างหลังเขา” (อพยพ 14:19) ด้วยวิธีนี้ พระเจ้าทรงซ่อนและปกป้องพวกเขาไว้ตลอดทั้งคืน วันต่อมาพระองค์ทรงแยกทะเลแดง ทำให้พวกเขาข้ามไปได้อย่างปลอดภัย

พระเจ้าทรงบอกเราเช่นกันว่า “อย่ากังวล” “ถ้าพระเจ้าทรงอยู่ฝ่ายเราใครจะขัดขวางเรา” (รม.8:31) – CHK