พระผู้ช่วยให้รอดแบบใด
ปีที่แล้ว ฉันกับเพื่อนอธิษฐานเผื่อผู้หญิงสามคนที่ต่อสู้กับมะเร็ง เรารู้ว่าพระเจ้าทรงฤทธิ์รักษาได้และเราทูลขอทุกวันให้พระองค์ทรงทำ เราเคยเห็นพระองค์กระทำกิจและเชื่อว่าพระองค์จะทรงทำอีก ระหว่างช่วงเวลานั้นมีบางวันที่ดูเหมือนว่ากำลังจะหายจริงๆ เราก็ชื่นชมยินดี แต่ทั้งสามคนเสียชีวิตในฤดูใบไม้ร่วงปีนั้น บางคนบอกว่านั่นคือ “การรักษาที่ดีที่สุด” ซึ่งก็ใช่ แต่การสูญเสียก็ทำให้เราเจ็บปวดมาก เราอยากให้พระองค์รักษาทุกคนตอนนี้เดี๋ยวนี้ แต่ด้วยเหตุผลที่เราไม่เข้าใจการอัศจรรย์ไม่เกิดขึ้น
ผู้ส่งสาร
"มีข้อความถึงคุณค่ะ” ผู้หญิงซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ในงานประชุมที่ฉันเข้าร่วมยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ ฉันคิดอยู่ว่าควรจะวิตกหรือตื่นเต้นดี แต่เมื่อเปิดอ่าน “คุณได้หลานชาย” ฉันก็รู้ว่าควรจะดีใจ
วันหนึ่งเท่านั้นหรือ?
ในหนังสือ คริสต์มาสทุกวัน (Christmas Every Day) วิลเลียม ดีนฮาเวลส์ เล่าถึงเด็กหญิงคนหนึ่งที่ขอให้ทุกวันเป็นวันคริสต์มาส แต่ปีนั้นกลับเลวร้าย ทุกคนเริ่มเบื่อลูกกวาด ไก่งวงขาดแคลนและแพงขึ้น ของขวัญมีเหลือล้น ผู้รับไม่ซาบซึ้งแล้ว ผู้คนไม่เป็นมิตรต่อกัน
คาดหวังพระเมสสิยาห์
ช่างซ่อมคนนี้ดูอายุน้อยเกินกว่าที่จะช่วยเราแก้ปัญหารถสตาร์ทไม่ติด “เขายังเป็นเด็กอยู่” แดน สามีของฉันกระซิบด้วยความสงสัย ความไม่เชื่อของเขาคล้ายกับเสียร่ำลือในเมืองนาซาเร็ธที่ประชาชนสงสัยพระเยซู
คำถามวันคริสต์มาส
ก่อนที่ปฏิทินจะเปลี่ยนไปเป็นเดือนธันวาคม บรรยากาศวันคริสต์มาสได้เริ่มต้นขึ้นแล้วในเมืองของเราที่อยู่ทางเหนือ คลินิกแห่งหนึ่งพันรอบต้นไม้และพุ่มไม้ด้วยดวงไฟสีต่างๆ ต้นละสี ที่ส่องสว่างให้เห็นภูมิทัศน์ยามค่ำคืนอันงดงาม สำนักงานแห่งหนึ่งตกแต่งให้ดูเหมือนของขวัญคริสต์มาสชิ้นมโหฬาร หันไปทางไหนก็เห็นจิตวิญญาณของสิ่งที่เป็นคริสต์มาสหรืออย่างน้อยก็เป็นการตลาดตามเทศกาล
ถวายเกียรติด้วยขอบพระคุณ
หมอไม่ได้ขมวดคิ้วทั้งที่กำลังคุยกับสามีฉันเรื่องการวินิจฉัยโรคมะเร็ง เธอยิ้มและแนะนำให้เริ่มต้นทุกวันด้วยการขอบพระคุณ “อย่างน้อยสามสิ่ง” แดนตอบตกลงเพราะรู้ว่าการขอบพระคุณเปิดใจเราให้รับการหนุนใจเพราะความดีของพระเจ้า ด้วยเหตุนี้แดนจึงเริ่มต้นทุกวันด้วยคำสรรเสริญ ขอบคุณพระเจ้าสำหรับการนอนหลับสบาย เตียงที่สะอาด แสงแดด อาหารเช้า รอยยิ้มของข้าพระองค์
พันธกิจลับ
โครงงานวิชาการชิ้นใหญ่ทำให้ฉันหนักใจและวิตกว่าจะเสร็จทันเวลาหรือไม่ ระหว่างที่คิดกังวลอยู่นั้น ฉันได้รับข้อความหนุนใจสามข้อความจากเพื่อนๆ ที่คอยให้กำลังใจฉันอยู่ ทุกข้อความกล่าวว่า “พระเจ้าให้ฉันนึกถึงเธอตอนอธิษฐานวันนี้” ฉันซาบซึ้งที่เพื่อนๆ ติดต่อฉันทั้งที่ไม่รู้ว่าฉันกำลังเป็นอย่างไร และฉันเชื่อว่าพระเจ้าทรงใช้พวกเขาเป็นผู้ส่งสารแห่งความรัก
เสียงดังอันยิ่งใหญ่
พ่อแม่ของผมสอนให้รักดนตรีทุกแนว ต้ังแต่ลูกทุ่งไปจนถึงคลาสสิก หัวใจผมจึงเต้นแรกงเมื่อเข้าไปในห้องแสดงดนตรีที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของรัสเซียในโรงเรียนดนตรีมอสโก เพื่อฟังวงดนตรีมอสโกเนชั่นแนล ขณะวาทยกรนํานักดนตรีให้บรรเลงผลงานชิ้นเอกของไชคอฟสกี บทเพลงดำเนินไปสู่ช่วงที่ค่อยๆ ดังขึ้นอย่างทรงพลัง เป็นช่วงสําคัญที่ลึกซึ้งและเร้าใจ เป็นช่วงเวลามหัศจรรย์ ผู้ชมต่างยืนขึ้นตอบสนองอย่างพร้อมเพรียง
ดุ้นฟืนของพระเจ้า
สาวใช้ที่กำลังตกใจช้อนตัวเด็กที่เล็กสุดขึ้นมา รีบวิ่งออกมาจากบ้านที่ไฟกำลังไหม้ พร้อมกับร้องตะโกนเรียกแจ็คกี้วัยห้าขวบ แต่แจ็คกีไม่ได้ตามออกมา นอกบ้าน มีผู้เห็นเหตุการณ์คนหนึ่งรีบยืนบนบ่าเพื่อน เพื่อให้ถึงหน้าต่างชั้นบน แล้วดึงตัวแจ็คกี้ออกมาได้อย่างปลอดภัยก่อนหลังคาถล่ม ซูซานนาแม่ของแจ็คกี้น้อยบอกว่า เขาเป็น “ดุ้นฟืนที่ฉวยออกมาจากไฟ” คุณอาจรู้จัก “ดุ้นฟืน” นี้ เขาชื่อจอห์น เวสลีย์ ผู้รับใช้ผู้เกรียงไกร (1703-1791)
