ผู้เขียน

ดูทั้งหมด

บทความ โดย David C. Egner

บ่อโคลน

เอ็ด เพื่อนของผม เล่าเรื่องลูกชายของเขาให้ฟังว่า ลูกของเขายืนอยู่ในแอ่งโคลน เอ็ดจึงบอกให้เขาออกมา แต่เขากลับไม่ฟังและวิ่งฝ่าแอ่งโคลน แล้วลูกชายก็เริ่มเดินลุยน้ำ เอ็ดห้ามเขา แต่เด็กน้อยก็ยืนเขย่งปลายเท้าในน้ำ แล้วมองพ่ออย่างท้าทาย ลูกรู้ว่าพ่อต้องการอะไร แต่เขาไม่อยากทำ

ทำไมจึงเป็นเรา

มีคนถามศิษยาภิบาลชาวอังกฤษชื่อ โจเซฟ พาร์คเกอร์ว่า “ทำไมพระเยซูจึงทรงเลือกยูดาสให้เป็นสาวกของพระองค์” เขาใช้เวลาคิดหนักแต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ เขายังบอกด้วยว่า เขาเกิดคำถามที่น่าสงสัยยิ่งกว่านั้นอีกคือ “ทำไมพระองค์จึงทรงเลือกผม”

ทรงนำข้า

เมื่อปี 2005 ที่กรุงอีสตันบูล ประเทศตุรกี แกะตัวหนึ่งกระโดดจากหน้าผา จากนั้นอีกเกือบ 1,500 ตัวก็กระโดดตามไป สุดท้าย แกะตายไปหนึ่งในสาม แกะพวกนั้นไม่รู้ว่าจะไปทางไหน จึงหลับหูหลับตาตามตัวอื่นๆ ในฝูงไป

พักสบาย

มีบางครั้งที่เราพลิกตัวก็แล้ว หันไปอีกทางหนึ่งก็แล้ว ตบหมอนให้พอง ขยับเปลี่ยนท่าทางอย่างไรก็แล้ว แต่เราก็ยังนอนไม่หลับบทความหนึ่งได้นำเสนอวิธีดีๆ ที่จะช่วยให้นอนหลับได้สบายยิ่งขึ้น แต่สุดท้ายก็สรุปว่า อันที่จริงแล้วไม่มี “วิธีที่ถูกต้อง” ในการนอน

สมอแห่งความหวัง

แฟรงค์ เท็ด และผม ไปตกปลากันที่ทะเลสาบไรซ์ ในรัฐออนตาริโอ ประเทศแคนาดา เราอยู่บนเรือทุ่นท้องแบน และปลาก็มากินเบ็ดขณะที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมเหยื่อและเกี่ยวเบ็ด เราเริ่มรู้ตัวว่าปลากินเบ็ดน้อยลง ในที่สุดเราก็รู้เหตุผล เรือของเราไม่ได้อยู่ที่เดิมแล้วกระแสลมที่แรงได้พัดเรือของเราออกไป สมอยึดเรือไว้ไม่ได้และถูกลากไปตามก้นทะเลสาบ เราพายเรือกลับมายังจุดที่มีปลาชุกและทอดสมอกลับลงไปใหม่ แต่ก็ถูกลมพัดออกไปอีก หลังจากพยายามเป็นครั้งที่สาม เราก็ตัดสินใจกลับเข้าฝั่ง เพราะสมอของเราไม่สามารถยึดเรือไว้ได้

เล่นทั้งที่เจ็บ

แกรี คาร์เตอร์ แคชเชอร์ประจำทีมเบสบอลซึ่งมีชื่อบันทึกไว้ในหอเกียรติยศเบสบอลเป็นผู้เชื่อในพระคริสต์ ตลอดเวลา 19 ปีในฐานะนักเบสบอลอาชีพ เขาได้รับกำลังและความอดทนในการเผชิญกับแต่ละวัน จากความเชื่อที่เขามีในพระเจ้า บทความหนึ่งในหนังสือพิมพ์เดอะวอลล์สตรีทเจอร์นัล ซึ่งตีพิมพ์ไม่นานหลังจากคาร์เตอร์เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งสมองในวัย 57 ปี แอนดรู คลาวาน ผู้เขียน เล่าถึงอิทธิพลที่คาร์เตอร์มีต่อชีวิตของเขา

อินทรีทอง

ระหว่างที่ผมและมาร์ค ลูกชายผมเดินทางจากไคลด์ ปีเตอร์สัน ไวโอมิง กลับไปมิชิแกน เราแลเห็นนกตัวใหญ่แต่ไกล มันกำลังเกาะอยู่บนต้นไม้ซึ่งยืนตระหง่านอยู่ต้นเดียว จ้องมองไปที่หุบเหวลึก เมื่อเราเข้าไปใกล้ เจ้านกอินทรีสีทองก็โผออกจากต้นไม้ และทะยานขึ้นเหนือหุบเหวลึก แถบสีทองบนปีกของมันส่องประกายวับวาวยามต้องแสงแดดยามเช้า ขนาดที่ใหญ่และความงดงามของมันทำให้เราตื่นตะลึง ถือเป็นสิทธิพิเศษที่เราได้เป็นพยานถึงการสำแดงอันยิ่งใหญ่ให้เห็นความคิดสร้างสรรค์อันน่าเกรงขามของพระเจ้า

สิ่งที่พระเจ้าทรงสร้างสำแดงถึง “พระราชกิจอัศจรรย์ของพระองค์” (สดด.145:5) และเมื่อเราพักสงบเพื่อภาวนาถึงพระราชกิจเหล่านั้น เราจะอดตื่นตะลึงไม่ได้ ขณะที่จิตใจและจิตวิญญาณของเราใคร่ครวญถึงพระลักษณะของพระเจ้าผู้ทรงสร้างสิ่งเหล่านั้น

นกอินทรีทองตัวนั้นบอกเล่าเรื่องราวการทรงสร้างอันอัจฉริยะของพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ นกที่ชอบร้องเพลงขับขานอยู่เสมอ กวางตัวเมียลายจุดสีน้ำตาลอ่อนตามตัว เสียงคลื่นที่ซัดฝั่งและดอกไม้ดอกเล็กๆ ที่บอบบาง อย่างดอกบานไม่รู้โรย และความงามในฤดูใบไม้ผลิก็เช่นเดียวกัน ในเวลาและสถานที่ที่เราไม่คาดคิดเลย พระเจ้าทรงทอแสงแห่งพระสิริของพระองค์เข้ามาในโลกเพื่อสำแดงพระองค์เองต่อเราทั้งหลาย เวลาที่ไม่คาดคิดเหล่านั้น เป็นโอกาสที่เราจะ “ภาวนา...ถึงพระราชกิจอัศจรรย์ของพระองค์” (สดุดี 145:5) - DCE

เราใช้คุกกี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไป นั่นเป็นการแสดงว่าท่านยอมรับ นโยบายการใช้คุกกี้ของเรา