Month: มกราคม 2017

ต้นไม้พูดได้

บทกวีคริสเตียนภาษาอังกฤษที่เก่าแก่ที่สุดบทหนึ่งคือ “ความฝันของกางเขน” (The Dream of the Rood) คำว่า rood มาจากภาษาอังกฤษโบราณของคำว่าท่อนไม้หรือเสา และหมายถึงไม้กางเขนที่พระเยซูทรงถูกตรึง บทกวีโบราณนี้ นำเรื่องราวการถูกตรึงมาเล่าใหม่ผ่านมุมมองของไม้กางเขน เมื่อไม้นั้นรู้ว่ามันจะถูกใช้ประหารพระบุตรของพระเจ้า มันก็ปฏิเสธไม่ยอมถูกใช้เพื่อการนั้น แต่พระคริสต์ทรงร้องขอความช่วยเหลือจากไม้กางเขนเพื่อประทานการไถ่แก่ทุกคนที่เชื่อ

สร้างใหม่

เมื่อเอ็ดเวิร์ด คลีเดินทางกลับไปเบอร์ลินหลังจากจากมาหลายปี เมืองที่เขาเคยรักและจดจำก็ไม่อยู่ที่นั่นแล้ว เบอร์ลินเปลี่ยนไปมาก เขาเองก็เช่นกัน คลีเขียนในนิตยสาร เฮมิสเฟียร์ส ว่า “การกลับไปเมืองที่คุณเคยรักถือได้ว่าห้าสิบห้าสิบ...คุณอาจผิดหวัง” การกลับไปยังสถานที่ในอดีตอาจทำให้รู้สึกโศกเศร้าหรือสูญเสีย เราไม่ใช่คนเดิมที่เราเคยเป็น สถานที่ที่เคยสำคัญสำหรับชีวิตเราก็ไม่เหมือนเดิม

ผู้ช่วยให้รอดไร้กาลเวลา

ตอนที่เจอราลีน ทัลลีย์เสียชีวิตในเดือนมิถุนายน 2015 เธอเป็นคนที่มีชีวิตยืนยาวที่สุดในโลก คือ 116 ปี ในปี 1995 กรุงเยรูซาเล็มฉลองครบรอบ 3,000 ปี อายุ 116 ปี ถือว่าแก่สำหรับคนเรา และ 3,000 ปี ถือว่าแก่สำหรับเมือง แต่ต้นไม้บางต้นอายุมากกว่านั้นอีก ต้นสนต้นหนึ่งในเทือกเขาไวท์เมาน์เทนส์แคลิฟอร์เนียมีอายุมากกว่า 4,800 ปี คือก่อนอับราฮัมตั้ง 800 ปี!

รักและมีค่าเสมอ

เรารับใช้พระเจ้าผู้ทรงรักเรามากกว่างานของเรา จริงอยู่ที่พระเจ้าทรงต้องการให้เราทำงานหาเลี้ยงครอบครัวและเพื่อรับผิดชอบดูแลโลกที่ทรงสร้าง และทรงคาดหวังให้เราปรนนิบัติผู้อ่อนแอหิวโหย เปลือยกาย กระหายน้ำและใจสลายรอบตัวเรา ทั้งยังตื่นตัวต่อคนที่ยังไม่ตอบสนองการทรงเรียกของพระวิญญาณบริสุทธิ์ในชีวิต

วีรบุรุษเบื้องหลัง

เรื่องราวในพระคัมภีร์อาจทำให้เราเอะใจและสงสัย เช่น ตอนที่โมเสสนำคนของพระเจ้าเข้าดินแดนพันธสัญญาและคนอามาเลขมาโจมตี ท่านรู้ได้อย่างไรว่าจะต้องขึ้นไปบนเขาและยกไม้เท้าของพระเจ้า (อพย.17:8-15) เราไม่รู้ แต่เรารู้ว่าเมื่อโมเสสยกมือของท่าน อิสราเอลก็ได้เปรียบ และเมื่อลดมือลง คนอามาเลขก็เป็นต่อ เมื่อโมเสสเมื่อยล้าอาโรน พี่ชายของท่านและชายอีกคนชื่อเฮอร์ช่วยกันยกแขนของท่านขึ้นเพื่อคนอิสราเอลจะได้ชัยชนะ

เราไม่รู้เรื่องของเฮอร์มากนัก แต่เขามีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์อิสราเอลตอนนี้ซึ่งย้ำกับเราว่าวีรบุรุษเบื้องหลังก็มีส่วนสำคัญ คนที่คอยสนับสนุนและหนุนใจผู้นำต่างมีบทบาทที่จำเป็นและมักถูกมองข้าม ผู้นำอาจเป็นคนที่มีชื่อจารึกไว้ในประวัติศาสตร์หรือได้รับการชื่นชมในสื่อสังคม แต่พระเจ้าไม่ทรงมองข้ามคนเหล่านั้นที่รับใช้เป็นพยานอย่างเงียบๆ และสัตย์ซื่อในรูปแบบอื่น ทรงเห็นทุกคนที่อธิษฐานเผื่อเพื่อนและครอบครัว ทรงเห็นคนที่เก็บเก้าอี้ในคริสตจักรทุกวันอาทิตย์ ทรงเห็นเพื่อนบ้านที่หยิบยื่นถ้อยคำหนุนใจ

พระเจ้าทรงใช้เรา แม้งานของเราจะดูเหมือนไม่สำคัญ และขอให้เราสังเกตเห็นและขอบคุณวีรบุรุษเบื้องหลังที่ช่วยเหลือเรา

เป็นเพียงมนุษย์

อีฟลิน วอห์ นักเขียนชาวอังกฤษมีแนวทางการใช้คำพูดที่บ่งบอกข้อเสียของตัวเอง เมื่อเขามาเป็นคริสเตียน ก็ยังมีปัญหานี้อยู่ ผู้หญิงคนหนึ่งถามว่า “คุณวอห์ คุณทำตัวแบบนี้แล้วยังเรียกตัวเองว่าคริสเตียนได้อย่างไร” เขาตอบว่า “คุณผู้หญิง ผมอาจจะแย่เหมือนที่คุณว่า แต่เชื่อเถิด หากไม่เพราะศาสนาแล้ว ผมคงแทบไม่เป็นผู้เป็นคน”

ฟ้าผ่าและฟ้าแลบ

หลายปีก่อน เกิดฝนตกระหว่างที่ผมกับเพื่อนกำลังตกปลาตามเขื่อนที่ตัวบีเวอร์สร้างขึ้น เราเข้าไปหลบใต้ต้นแอสเพ็น แต่ฝนก็ยังไม่หยุดตก เราจึงตัดสินใจยกเลิกแผนและวิ่งกลับไปขึ้นรถ ผมเพิ่งจะเปิดประตูตอนที่ฟ้าผ่าลงต้นแอสเพ็น เปลวไฟฉีกเปลือกไม้และใบไม้ออกจากต้น เหลือไว้เพียงกิ่งก้านที่คุกรุ่น จากนั้นก็เงียบสนิท

ไม่ไร้ประโยชน์

ที่ปรึกษาทางการเงินคนหนึ่งที่ผมรู้จักอธิบายถึงความเป็นจริงของการนำเงินไปลงทุนว่า “จงคาดหวังผลดีที่สุดและเตรียมพร้อมรับผลร้ายที่สุด” การตัดสินใจเกือบทุกครั้งในชีวิตของเรา ผลลัพธ์ย่อมไม่แน่นอน กระนั้นยังมีหนทางหนึ่งที่เราเดินตามได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คือหนทางที่เรารู้ว่าท้ายที่สุดความพยายามของเราจะไม่สูญเปล่า

ไม่ขัดสนสิ่งใด

ลองนึกภาพการเดินทางโดยไม่มีกระเป๋าและของใช้ส่วนตัว ไม่มีเสื้อผ้าให้เปลี่ยน ไม่มีเงินหรือบัตรเครดิต ฟังดูน่ากลัวและไม่ฉลาด แต่นั่นคือสิ่งที่พระเยซูสั่งสาวก 12 คนเมื่อทรงส่งพวกเขาไปสั่งสอนและรักษาโรคครั้งแรก “ไม่ให้เอาอะไรไปใช้ตามทาง เว้นแต่ไม้เท้าสิ่งเดียว ห้ามมิให้เอาอาหารหรือย่าม หรือหาสตางค์ใส่ไถ้ไป แต่ให้สวมรองเท้าและไม่ให้สวมเสื้อสองตัว” (มก.6:8-9)

เราใช้คุกกี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไป นั่นเป็นการแสดงว่าท่านยอมรับ นโยบายการใช้คุกกี้ของเรา