เฮนรี่ เดอร์บันวิลล์ ศิษยาภิบาลชาวสก็อตจากคนละยุคสมัย เล่าเรื่องราวของหญิงชราที่อยู่ภายในเขตที่เขาดูแล เธออาศัยอยู่ในชนบทห่างไกลของประเทศสก็อตแลนด์ และอยากไปเห็นเมืองเอดินเบิร์กมาก แต่เธอไม่กล้าเดินทางเพราะรถไฟต้องวิ่งผ่านอุโมงค์ยาวและมืด

แต่แล้ววันหนึ่ง สถานการณ์บังคับให้เธอต้องไปเอดินเบิร์ก และยิ่งรถไฟเข้าใกล้เมือง เธอยิ่งกระสับกระส่าย แต่ก่อนที่รถไฟจะถึงอุโมงค์ หญิงชราเหนื่อยอ่อนกับความกังวลจึงหลับไป และเมื่อตื่นขึ้นมาอีกทีเธอก็อยู่ในเมืองแล้ว

เป็นไปได้ว่าพวกเราบางคนอาจจะไม่ได้พบกับความตาย หากเรายังมีชีวิตเมื่อพระเยซูเสด็จมา เราจะได้ “พบองค์พระผู้เป็นเจ้าในฟ้าอากาศ” (1 ธส.4:13-18) แต่เราหลายคนจะไปสวรรค์ผ่านทางความตาย และสำหรับบางคนนั่นเป็นความคิดที่น่าหวั่นวิตกมาก เรากังวลว่ากระบวนการตายจะหนักหนาเกินจะรับไหว

ด้วยคำยืนยันจากพระเยซู ผู้ทรงเป็นองค์พระผู้ช่วยให้รอดของเรา เรามั่นใจได้ว่า เมื่อเราหลับตาลงบนโลกและเคลื่อนผ่านความตาย เราจะลืมตาขึ้นต่อพระพักตร์พระเจ้า จอห์น ดอนน์กล่าวไว้ว่า “หลับเพียงชั่วครู่ ตื่นอยู่นิรันดร์”