ถึงเวลาแล้ว

แม็กกี้ หลานสาววัยก่อนอนุบาลกับเคธี่ พี่สาววัยอนุบาลขนผ้าห่มหลายผืนไปที่สนามหลังบ้าน เพื่อสร้างเต็นท์ผ้าห่มเอาไว้เล่นด้วยกัน ทั้งสองอยู่ข้างนอกพักหนึ่งก่อนที่แม่จะได้ยินเสียงแม็กกี้ร้องเรียก

เฝ้าพระเจ้าตามลำพัง

เช้าวันนั้นในห้องที่ฉันช่วยอยู่ที่โบสถ์วุ่นวายมาก เด็กเล็ก 10-12 คนพูดคุยและวิ่งเล่นกัน ความอลหม่านทำให้ห้องเริ่มร้อน ฉันจึงเปิดประตูออก เด็กชายคนหนึ่งเห็นว่านี่เป็นโอกาสที่จะหนีออกไปได้ ดังนั้นเมื่อคิดว่าไม่มีใครเห็น เขาจึงย่องออกไปทางประตู ฉันไม่แปลกใจเลยที่เขารีบวิ่งเข้าหาอ้อมกอดของพ่อ

แหวนตรา

ตอนทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่จากต่างประเทศเป็นครั้งแรก ฉันสังเกตว่าภาษาอังกฤษของเขาสละสลวยและเขาสวมแหวนที่นิ้วก้อย ต่อมาฉันได้รู้ว่านั้นไม่ใช่แค่เครื่องประดับ แต่เป็นเครื่องแสดงถึงประวัติครอบครัวโดยตราประจำตระกูลบนแหวนนั้น

อาจเหมือนแหวนตราในหนังสือฮักกัย ผู้เผยพระวจนะฮักกัยเรียกร้องให้ประชากรของพระเจ้าเริ่มต้นสร้างพระวิหารขึ้นอีกครั้ง พวกเขาเคยถูกเนรเทศไปและได้กลับมายังแผ่นดินเกิดและเริ่มสร้างเมืองขึ้นใหม่ แต่การขัดขวางของศัตรูทำให้งานหยุดชะงัก ฮักกัยกล่าวถึงพระสัญญาของพระเจ้าต่อเศรุบบาเบลผู้นำของยูดาห์ว่า เขาได้รับการเลือกสรรและตั้งไว้ให้เป็นผู้นำ เป็นเหมือนแหวนตรา

สมัยโบราณมีการใช้แหวนตราเป็นเครื่องหมายระบุตัวตน แทนที่จะเซ็นชื่อ ทุกคนจะนาบแหวนลงบนขี้ผึ้งร้อนๆ หรือดินเหนียวนิ่มๆ เพื่อประทับตราของตน ในฐานะลูกของพระเจ้า เราเองก็ได้ประทับตราไว้บนโลกนี้เมื่อเราเผยแพร่ข่าวประเสริฐ แบ่งปันพระคุณของพระเจ้าผ่านการรักเพื่อนบ้านและหยุดยั้งการกดขี่ข่มเหง

เราแต่ละคนมีตราประทับที่แตกต่างกันซึ่งแสดงให้เห็นว่าเราได้รับการสร้างตามพระฉายาของพระเจ้าและมีของประทานภาระใจและปัญญาต่างกันไปตามแต่ละคน เป็นการทรงเรียกและเป็นสิทธิพิเศษของเราที่จะเป็นแหวนตราของพระเจ้าในโลกใบนี้

คล้องอยู่ในความรัก

เดือนมิถุนายนปี 2015 เทศบาลนครปารีส รื้อถอนแม่กุญแจน้ำหนัก 45 ตันออกจากสะพานคนข้ามปงเดซาร์ คู่รักจำนวนมากแสดงความรักโดยการสลักชื่อย่อลงบนแม่กุญแจ ล็อคไว้กับราวสะพาน และขว้างลูกกุญแจลงแม่น้ำแซน

คำพูดธรรมดา

เสียงหัวเราะดังสนั่นทำให้รู้ว่าคนที่มาเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาลมีลุงคนขับรถบรรทุกสองคน อดีตนักร้องเพลงคันทรี่ ช่างฝีมือ ผู้หญิงสองคนจากฟาร์มใกล้เคียงและผม

ตรงเวลา

บางครั้งฉันก็พูดเล่นว่าจะเขียนหนังสือเรื่อง ตรงต่อเวลา คนที่รู้จักฉันจะยิ้มเพราะรู้ว่าฉันมักจะสาย ฉันให้เหตุผลว่าฉันสายเพราะคิดบวกไม่ใช่เพราะไม่พยายาม ฉันมักคิดบวกว่า “ครั้งนี้” จะทำอะไรๆ เสร็จเร็วกว่าที่ผ่านมา แต่ก็ทำไม่ได้ ฉันจึงลงเอยด้วยการขอโทษที่มาไม่ทันนัดอีกครั้ง

โลกจงยินดี

ในวันสุดท้ายของการประชุมสื่อสิ่งพิมพ์คริสเตียนในสิงค์โปร์ ผู้เข้าร่วม 280 คนจาก 50 ประเทศรวมตัวกันที่ลานกลางแจ้งของโรงแรมเพื่อถ่ายภาพหมู่ ช่างกล้องถ่ายภาพหลากหลายมุมจากระเบียงชั้นสองก่อนจะพูดว่า “เสร็จแล้ว” เสียงหนึ่งตะโกนขึ้นด้วยความโล่งใจว่า “โลกจงยินดี!” อีกคนร้องตอบทันทีว่า “พระทรงบังเกิด” คนอื่นเริ่มร้องตาม จนสุดท้ายทุกคนร่วมกันร้องบทเพลงคุ้นเคยด้วยเสียงประสานอันไพเราะ แสดงถึงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันและความชื่นชมยินดีที่ผมจะไม่มีวันลืม

คริสต์มาสในค่ายกักกัน

ศจ.มาร์ติน นีโมเลอร์ ศิษยาภิบาลผู้มีชื่อเสียงชาวเยอรมันถูกกักในค่ายกักกันของนาซีเกือบแปดปี เพราะเขาต่อต้านฮิตเลอร์อย่างเปิดเผย ในคืนก่อนวันคริสต์มาสปี 1944 นีโมเลอร์กล่าวถ้อยคำแห่งความหวังแก่เพื่อนผู้ร่วมจองจำในดาฮาวว่า “เพื่อนที่รักของข้าพเจ้า ในวันคริสต์มาสนี้...ให้เราแสวงหาพระกุมารผู้เสด็จมาเพื่อร่วมแบกรับทุกสิ่งที่ถ่วงเราอยู่...พระเจ้าได้ทรงสร้างสะพานจากพระองค์มาหาเรา รุ่งอรุณแห่งเบื้องบนได้มาถึงเราแล้ว”

ฉันจะให้อะไรพระองค์?

คริสต์มาสปีหนึ่ง กลุ่มคนที่ตกแต่งคริสตจักรเลือกใช้หัวข้อ “รายชื่อของขวัญวันคริสต์มาส” คือแทนที่จะตกแต่งด้วยของประดับสีเงินสีทองแวววาว พวกเขาแจกกระดาษสีแดงหรือสีเขียว ด้านหนึ่งให้เขียนรายชื่อของขวัญที่อยากได้จากพระเยซู ส่วนอีกด้านหนึ่งให้เขียนรายชื่อของขวัญที่อยากมอบให้พระองค์ผู้ทรงเป็นเจ้าของวันเกิด