ผมชอบดูการแข่งขันวิ่งผลัด ความแข็งแกร่ง ความเร็ว ทักษะและความทรหดของนักกีฬาทำให้ผมทึ่ง แต่จังหวะหนึ่งซึ่งสำคัญยิ่งในการแข่ง ที่ทำให้ผมสนใจและตื่นเต้นมาก คือขณะส่งไม้ให้นักกีฬาคนถัดไป ถ้าช้าหรือพลาดไปนิดเดียวอาจทำให้พ่ายแพ้การแข่งขันได้

ในแง่หนึ่ง คริสเตียนก็กำลังวิ่งผลัด ถือไม้แห่งความเชื่อและความรู้เรื่องพระเจ้าและพระวจนะของพระองค์ พระคัมภีร์บอกเราว่าเราจำเป็นต้องส่งไม้นี้จากรุ่นหนึ่งสู่รุ่นหนึ่ง ในสดุดี 78 อาสาฟประกาศว่า “ข้าพเจ้าจะกล่าวคำ…ของโบราณกาล ถึงสิ่งที่เราทั้งหลายได้ยินได้ทราบ ที่บรรพบุรุษของเราได้บอกเรา เรา…จะบอกแก่ชาติพันธุ์ที่กำลังเกิดมาถึงพระราชกิจอันควรสรรเสริญของพระเจ้า และฤทธานุภาพของพระองค์ และการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำ” (สดุดี 78:2-4)

โมเสสพูดกับชนอิสราเอลคล้ายกันนี้ว่า “ไม่หลงลืมสิ่งที่ท่านเห็นกับตาไม่ปล่อยให้สิ่งเหล่านี้เลือนรางจากใจตราบชั่วชีวิต จงสอนลูกหลานสืบต่อกันไป” (ฉธบ.4:9 อมตธรรม)

เราได้รับการทรงเรียกให้ส่งต่อ “พระบารมีของพระองค์ ผู้ได้ทรงเรียกท่านทั้งหลายให้ออกมาจากความมืด เข้าไปสู่ความสว่างอันมหัศจรรย์ของพระองค์” (1 เปโตร 2:9) อย่างสุดความสามารถด้วยความรักและกล้าหาญแก่ลูกหลาน