ฉันได้งานประจำทำครั้งแรกตอนอายุ 18 ปี และได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญเรื่องวินัยในการเก็บเงิน ฉันทำงานเก็บเงินจนมีเงินเพียงพอสำหรับค่าเล่าเรียนหนึ่งปี แต่แล้วแม่ต้องเข้ารับการผ่าตัดฉุกเฉิน ฉันรู้ว่า ฉันมีเงินพอจ่ายค่ารักษาพยาบาลของแม่

ความรักที่ฉันมีต่อแม่สำคัญกว่าแผนการในอนาคตของฉันในทันที ฉันคิดถึงข้อความในหนังสือเรื่อง ความปรารถนาและความบริสุทธิ์ (Passion and Purity) โดย เอลิซาเบธ เอลเลียต ที่ว่า “ถ้าเรายึดสิ่งที่เราได้รับเอาไว้โดย ไม่ยอมปล่อยแม้ในเวลาที่ต้องปล่อย หรือไม่ยอมให้พระเจ้าใช้สิ่งนั้นอย่างที่พระองค์ผู้ประทานให้ต้องการใช้ เราก็กำลังทำให้จิตวิญญาณของเราหยุดเติบโต เรามักผิดพลาดเรื่องนี้ เราพูดว่า ‘ถ้าพระเจ้าให้ฉัน ก็เป็นของฉัน ฉันจะใช้ทำอะไรก็ได้ที่ฉันต้องการ’ ไม่ใช่เลย แท้จริงคือ สิ่งนี้เป็นของเราเพื่อเราจะได้ขอบคุณพระเจ้า เพื่อเราจะถวายกลับคืนให้พระองค์… เพื่อเราจะแจกจ่ายออกไป”

ฉันจึงตระหนักว่า งานที่ฉันได้รับ และวินัยการออมเป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานให้ ฉันสามารถให้กับครอบครัวด้วยใจกว้างขวาง เพราะฉันแน่ใจว่าพระเจ้าทรงสามารถช่วยเรื่องการเรียนของฉันด้วยวิธีอื่น และพระองค์ก็ทรงทำเช่นนั้น

วันนี้ พระเจ้าทรงปรารถนาให้เราอธิษฐานอย่างดาวิดใน 1 พงศาวดาร 29:14 ว่า “เพราะว่าสิ่งของทุกอย่างมาจากพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถวายของที่เป็นของพระองค์แด่พระองค์เท่านั้น”