ขณะกล่าวสุนทรพจน์ที่เผยแพร่อย่างกว้างขวาง ผู้นำที่น่านับถือและรัฐบุรุษผู้นี้ได้ดึงดูดความสนใจของคนในชาติด้วยการประกาศว่า สมาชิกรัฐสภาผู้ทรงเกียรติส่วนใหญ่ในประเทศนี้เป็นคนไม่น่านับถือ มีวิถีชีวิตที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง วางท่าโอ้อวด ใช้ภาษาน่ารังเกียจและมีข้อเสียอื่นๆ เขาประณามบรรดาสมาชิกรัฐสภาและเตือนให้พวกเขาเปลี่ยนแปลง ซึ่งก็เป็นไปตามที่คาด คือ ความเห็นของเขาทำให้คนเหล่านั้นไม่พอใจและวิจารณ์ตอบโต้

เราอาจไม่ใช่ผู้นำสาธารณชน แต่เราผู้ติดตามพระคริสต์เป็น “ชาติที่พระองค์ทรงเลือกไว้” เป็นพวกปุโรหิตหลวง เป็นประชาชาติบริสุทธิ์ ชนชาติของพระเจ้าโดยเฉพาะ” (1 ปต.2:9) ดังนั้น พระเจ้าจึงทรงเรียกให้เรามีวิถีชีวิตที่ถวายเกียรติแด่พระองค์

เปโตรมีคำแนะนำเชิงปฏิบัติในเรื่องนี้ ท่านเตือนให้ “เว้นจากตัณหาของเนื้อหนัง ซึ่งเป็นข้าศึกต่อวิญญาณจิตของท่าน” (1 ปต.2:11) แม้ท่านไม่ได้ใช้คำว่าน่านับถือ แต่ท่านบอกให้เรามีความประพฤติที่คู่ควรกับพระคริสต์

ดังที่อัครทูตเปาโลกล่าวไว้ในจดหมายถึงชาวฟีลิปปีว่า “สิ่งที่บริสุทธิ์ สิ่งที่น่ารัก สิ่งที่ทรงคุณ คือถ้ามีสิ่งใดที่ล้ำเลิศ สิ่งใดที่ควรแก่การสรรเสริญ ก็ขอจงใคร่ครวญดู” (ฟป.4:8) แท้จริงแล้วสิ่งเหล่านี้คือคุณลักษณะของการประพฤติที่ถวายเกียรติแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา