ผมชอบดูนกมาตั้งแต่สมัยที่ผมเติบโตขึ้นในหมู่บ้านกลางป่าของประเทศกาน่าที่มีนกอยู่หลากหลายสายพันธุ์ เมื่อไม่นานนี้ผมเพิ่งสังเกตเห็นพฤติกรรมที่น่าสนใจของอีกาในแถบชานเมืองที่ผมอาศัยในปัจจุบัน พวกมันบินไปทางต้นไม้ที่สลัดใบออกเกือบหมดเพื่อเกาะพัก แต่แทนที่จะเลือกเกาะบนกิ่งไม้แข็งแรงพวกมันกลับเกาะบนกิ่งที่แห้ง อ่อนแอ และหักอย่างรวดเร็ว พวกมันกระพือปีกเลี้ยงตัวไว้ไม่ให้ตก และบินไปเกาะบนกิ่งอื่นที่แห้งและหักง่ายเหมือนเดิม เห็นได้ชัดว่ามันไม่มีสัญชาตญาณที่จะเรียนรู้ว่ากิ่งไม้แข็งแรงจะเป็นที่พักที่ปลอดภัยและไว้ใจได้มากกว่า

แล้วเราไว้วางใจในสิ่งใด ดาวิดตั้งข้อสังเกตไว้ใน สดุดี 20:7 ว่า “บ้างก็โอ้อวดเรื่องรถรบ บ้างก็เรื่องม้า แต่เราอวดเรื่องพระนามพระเจ้าของเรา” รถรบและม้าเป็นตัวแทนของวัตถุและทรัพย์สมบัติของมนุษย์ สิ่งเหล่านี้เปรียบได้กับสิ่งที่มีประโยชน์ต่อชีวิตประจำวัน แต่ไม่อาจให้ความมั่นคงปลอดภัยเวลาที่เรามีปัญหา หากเราไว้วางใจในสิ่งของ ทรัพย์สิน หรือเงินทอง เราจะพบว่าสิ่งเหล่านี้จะพังทลายลงเช่นเดียวกับกิ่งไม้ที่หักเมื่ออีกามาเกาะ

ผู้ที่เชื่อมั่นในรถรบและม้าอาจถูกทำให้ “ล้มพับลงไป” แต่ผู้ที่เชื่อวางใจในพระเจ้าจะ “ลุกขึ้นยืนตรงอยู่” (สดุดี 20:8)