ระหว่างที่ผมกับภรรยาท่องเที่ยวทางใต้ของอเมริกาท่ามกลางอากาศร้อนจัด เราหยุดพักทานไอศกรีม บนกำแพงหลังเคาน์เตอร์ร้านมีป้ายเขียนว่า “ห้ามรถลุยหิมะเข้าเด็ดขาด” มุขนี้ใช้ได้เพราะเป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด

บางครั้งการพูดสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้ผลมากที่สุด ลองคิดถึงพระดำรัสของพระเยซูที่ว่า “ผู้ที่จะเอาชีวิตของตนรอดจะกลับเสียชีวิต แต่ผู้ที่สู้เสียชีวิตของตนเพราะเห็นแก่เราก็จะได้ชีวิตรอด” (มธ.10:39) ในราชอาณาจักรที่พระราชาเป็นผู้รับใช้ (มก.10:45) การเสียชีวิตเป็นวิธีเดียวที่จะได้ชีวิตรอด นี่เป็นถ้อยคำที่น่าตกใจในโลกที่เน้นการยกย่องและปกป้องตัวเอง

ในทางปฏิบัติ เราจะ “เสียชีวิต” ได้อย่างไร คำตอบอยู่ในคำว่า เสียสละ เมื่อเราเสียสละ เราก็กำลังดำเนินชีวิตอย่างพระเยซู แทนที่จะไขว่คว้าสิ่งที่เราต้องการหรือจำเป็นต้องมี เราให้ความสำคัญกับความจำเป็นและความเป็นอยู่ของผู้อื่น

พระเยซูไม่เพียงแค่สอนเรื่องการเสียสละเท่านั้น แต่ทรงทำโดยเสียสละพระองค์เองเพื่อเรา การสิ้นพระชนม์บนกางเขนเป็นการแสดงให้เห็นชัดเจนที่สุดถึงพระทัยขององค์ราชาผู้ปฏิบัติตามพระดำรัสของพระองค์ “ไม่มีผู้ใดมีความรักที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ คือการที่ผู้หนึ่งผู้ใดจะสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหายของตน” (ยน.15:13)