เกาะตริสตันดากูนยามีชื่อเสียงในเรื่องความสันโดษ เกาะนี้อยู่กลางมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ มีประชากร 288 คน และอยู่ห่างจากประเทศแอฟริกาใต้ 2,816 กิโลเมตร เป็นเกาะมีคนอาศัยที่อยู่ห่างจากแผ่นดินมากที่สุดในโลก ผู้ที่อยากแวะเวียนไปที่นี่ต้องโดยสารเรือเจ็ดวันเพราะบนเกาะไม่มีลานบิน

พระเยซูและผู้ติดตามก็อยู่ในพื้นที่ห่างไกลเมื่อพระองค์ทรงทำการอัศจรรย์โดยการเลี้ยงอาหารคนหลายพันคน ก่อนหน้านี้ พระเยซูตรัสกับสาวกของพระองค์ว่า “[คนเหล่านี้]ค้างอยู่กับเราได้สามวันแล้ว และไม่มีอาหารจะกิน ถ้าเราจะให้เขากลับไปบ้านเมื่อยังอดอาหารอยู่ เขาจะหิวโหยสิ้นแรงลงตามทาง” (มาระโก 8:2-3) เพราะพวกเขาอยู่ในแถบชนบทซึ่งไม่อาจหาซื้ออาหารได้ จึงต้องพึ่งพาพระเยซูเพียงผู้เดียว ไม่สามารถหันไปทางอื่นได้เลย

บางครั้งพระเจ้าก็ทรงปล่อยให้เราอยู่ในพื้นที่รกร้างที่ซึ่งพระองค์เป็นความช่วยเหลือเดียวของเรา ฤทธิ์อำนาจในการจัดเตรียมของพระองค์ไม่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของเรา ถ้าพระเจ้าทรงสร้างโลกใบนี้จากความว่างเปล่าได้ พระองค์ก็ทรงสามารถประทานสิ่งสารพัดที่เราขาดอยู่จากทรัพย์อันรุ่งเรืองของพระองค์ในพระเยซูคริสต์ได้ (ฟิลิปปี 4:19) ไม่ว่าสถานการณ์ของเราจะเป็นเช่นไร