การโดยสารเครื่องบินอันแสนสบายกำลังจะไม่ราบรื่น นักบินประกาศขัดจังหวะการบริการเครื่องดื่ม และขอให้ผู้โดยสารรัดเข็มขัดนิรภัย ไม่นานนักเครื่องบินก็เริ่มโคลงเคลงเหมือนเรือที่ถูกพายุซัดไปมาในมหาสมุทร ในขณะที่ผู้โดยสารคนอื่นกำลังพยายามรับมือกับความสับสนอลหม่านนั้น เด็กหญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งกลับนั่งอ่านหนังสือไปตลอดทาง หลังจากเครื่องลงแล้ว มีคนถามว่าทำไมเธอจึงสงบได้ขนาดนั้น เธอตอบว่า “คุณพ่อของหนูขับเครื่องบินลำนี้ และพ่อกำลังจะพาหนูกลับบ้านค่ะ”

 

แม้สาวกของพระเยซูจะเป็นชาวประมงที่จับปลาตามฤดูกาล พวกเขาก็ยังตกใจกลัวในวันที่มีพายุรุนแรงซัดเข้าใส่เรือ พวกเขาทำตามคำสั่งของพระเยซู ทำไมเรื่องนี้จึงเกิดขึ้น (มาระโก 4:35-38) พระเยซูอยู่กับพวกเขาแต่บรรทมหลับอยู่ที่ท้ายเรือ วันนั้นพวกเขาได้เรียนรู้ว่า การปฏิบัติตามคำสอนของพระเจ้านั้น ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีพายุเกิดขึ้นในชีวิตของพวกเขาแต่เพราะว่าพระองค์ทรงอยู่ด้วย พวกเขาจึงได้เรียนรู้ด้วยว่า พายุไม่อาจหยุดเราไม่ให้ไปในที่ที่พระเจ้าต้องการให้เราไป (มาระโก 5:1)

ไม่ว่าพายุที่เราเผชิญอยู่ในวันนี้จะเป็นผลจากอุบัติเหตุร้ายแรง การตกงาน หรือการทดลองบางอย่าง เรามั่นใจได้ว่าทุกสิ่งจะไม่สูญเปล่า พระผู้ทรงเป็นนักบินของเราทรงรับมือกับพายุได้ และจะทรงพาเรากลับบ้าน