รูธเป็นคนต่างชาติ เธอเป็นหม้ายและยากจน ในหลายแห่งทั่วโลกนี้ เธอคงถูกมองว่าไม่สำคัญ เป็นคนที่ไม่มีอนาคตไร้ซึ่งความหวังใดๆ แต่รูธได้รับความชื่นชมจากญาติของสามีผู้ล่วงลับ เขาเป็นคนมั่งมีและเป็นเจ้าของทุ่งนาที่เธอขอเข้าไปเก็บเมล็ดข้าวตก เมื่อได้รับความเมตตานั้น รูธถามว่า “ดิฉันเป็นแต่เพียงคนต่างด้าว ทำไมท่านจึงมองดิฉันด้วยความเอาใจใส่” (นางรูธ 2:10)

โบอาส ชายผู้ชอบธรรมที่สำแดงความเมตตาแก่นางรูธ ตอบเธออย่างตรงไปตรงมาว่า เขาได้ยินถึงสิ่งที่เธอปฏิบัติต่อนาโอมีผู้เป็นแม่สามี และที่เธอเลือกที่จะจากชนชาติของตนมาติดตามพระเจ้าของนาโอมี โบอาสขอพระเจ้าทรงตอบแทนความดีของเธอ ผู้ที่เข้ามาพึ่งใต้ร่มบารมีของพระองค์ (นางรูธ 1:16; 2:11-12; ดู สดุดี 91:4) เพราะโบอาสเป็นญาติสนิทถัดมา (นางรูธ 3:9) เขาจึงรับรูธมาเป็นภรรยา ได้กลายเป็นผู้ปกป้องและเป็นส่วนหนึ่งของคำอธิษฐานนั้น

เราก็เหมือนนางรูธ คือเป็นคนต่างชาติและห่างไกลจากพระเจ้า เราอาจสงสัยว่าทำไมพระเจ้าจึงเลือกที่จะรักเราทั้งที่เราไม่คู่ควร คำตอบไม่ได้อยู่ที่ตัวเรา แต่อยู่ที่พระเจ้า “แต่พระเจ้าทรงสำแดงความรักของพระองค์แก่เราทั้งหลาย คือขณะที่เรายังเป็นคนบาปอยู่นั้น พระคริสต์ได้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อเรา” (โรม 5:8) พระคริสต์ทรงเป็นพระผู้ไถ่เรา เมื่อเราเข้ามาหาพระองค์ในความรอด เราก็อยู่ภายใต้ปีกแห่งการคุ้มครองของพระองค์