คุณมีปัญหาในการรักษาความสม่ำเสมอของชีวิตอธิษฐานหรือไม่ พวกเราหลายคนมี เรารู้ว่าการอธิษฐานเป็นสิ่งสำคัญ แต่เป็นเรื่องยาก เรามีช่วงเวลาที่ดื่มด่ำกับพระเจ้า และมีช่วงเวลาที่ดูเหมือนทำไปตามหน้าที่ ทำไมการอธิษฐานของเราจึงเป็นเช่นนี้

ชีวิตแห่งความเชื่อคือการวิ่งมาราธอน ชีวิตการอธิษฐานซึ่งมีทั้งขึ้นหรือลง และราบเรียบ สะท้อนถึงการแข่งนี้ เช่นเดียวกับที่เราต้องวิ่งต่อไปในการวิ่งมาราธอน เราก็ต้องอธิษฐานต่อไป ประเด็นคือ อย่ายอมแพ้

นั่นคือคำหนุนใจของพระเจ้าเช่นกัน อัครทูตเปาโลกล่าวว่า “จงอธิษฐานอย่างสม่ำเสมอ” (1 เธสะโลนิกา 5:17) “จงขะมักเขม้นอธิษฐาน” (โรม 12:12) และ “จงอุทิศตนในการอธิษฐาน” (โคโลสี 4:2 TNCV) ทั้งหมดนี้สื่อความหมายว่าเราต้องมั่นคงและยืนหยัดในการอธิษฐาน

และเพราะพระเจ้าพระบิดาในสวรรค์ทรงเป็นบุคคล เราจึงพัฒนาช่วงเวลาที่เราจะติดสนิทกับพระองค์ได้ เช่นเดียวกับที่เรามีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับมนุษย์ เอ. ดับเบิ้ลยู. โทเซอร์เขียนไว้ว่า เมื่อเราเรียนรู้ที่จะอธิษฐาน ชีวิตการอธิษฐานของเราจะเติบโต “จากเพียงผิวเผินในตอนแรกไปสู่ความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่สุด ที่จิตวิญญาณมนุษย์จะสามารถเข้าถึงได้” และนั่นเป็นสิ่งที่เราต้องการ คือการมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพระเจ้า ซึ่งเกิดขึ้นได้เมื่อเราขะมักเขม้นอธิษฐาน