เด็กหญิงคนหนึ่งสงสัยว่านักบุญเป็นอย่างไร วันหนึ่งแม่จึงพาเธอไปมหาวิหารเพื่อดูหน้าต่างกระจกสีอันสวยงามที่บอกเล่าเรื่องราวในพระคัมภีร์ เมื่อเห็นความงดงามนั้น เธอร้องเสียงดังว่า “หนูรู้แล้วว่านักบุญคือใคร นักบุญคือคนที่ยอมให้แสงส่องผ่าน”

เราบางคนอาจคิดว่า นักบุญคือบุคคลในอดีตที่มีชีวิตสมบูรณ์แบบและทำการอัศจรรย์แบบพระเยซู แต่พระคัมภีร์แปลคำว่านักบุญ(ธรรมิกชน) ว่าหมายถึงทุกคนที่เป็นของพระเจ้าโดยความเชื่อในพระคริสต์ พูดอีกนัยหนึ่ง คือ ธรรมิกชนคือพวกเราที่พระเจ้าทรงเรียกเป็นพิเศษให้รับใช้ ในขณะเดียวกันก็สะท้อนความสัมพันธ์ของเรากับพระองค์ในทุกที่ที่เราอยู่และในทุกสิ่งที่เราทำ ด้วยเหตุนี้อัครทูตเปาโลจึงอธิษฐานให้ตาใจของผู้อ่านเปิดออก เพื่อจะได้รู้ว่าพวกเขาเป็นมรดกอันล้ำค่าของพระคริสต์และเป็นธรรมิกชนของพระเจ้า (เอเฟซัส 1:18)

แล้วเราเห็นอะไรในกระจกเงา ไม่ใช่รัศมีหรือกระจกสี แต่ถ้าเราทำตามการทรงเรียกที่มี เราจะเป็นเหมือนคนที่ยอมให้แสงสีอันงดงามของความรักความปลาบปลื้มใจ สันติสุข ความอดกลั้นใจ ความปรานี ความดี ความสัตย์ซื่อ ความสุภาพอ่อนน้อม การรู้จักบังคับตนของพระเจ้าส่องผ่านโดยไม่รู้ตัว