คุณกับฉันมีสิ่งที่เหมือนกันอย่างหนึ่งคือเราอยู่ในโลกที่สับสน สกปรกโดยไม่รู้จักโลกแบบอื่น แต่อาดัมกับเอวารู้ว่าชีวิตก่อนหน้าคำสาปแช่งเป็นอย่างไร ทั้งคู่จำโลกที่พระเจ้าทรงประสงค์ให้เป็นได้ คือโลกที่ไม่มีความตาย ความเจ็บปวด ความยากลำบาก (ปฐมกาล 3:16-19) ก่อนหน้าความบาป ไม่มีความหิวโหย การตกงาน ความเจ็บป่วย ไม่มีใครสงสัยฤทธิ์อำนาจการทรงสร้างของพระเจ้าหรือแผนการที่ทรงมีต่อความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์

โลกที่เราอยู่คล้ายกับสวนเอเดนแค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซี. เอส. ลูอิสกล่าวว่า “โลกนี้เป็นโลกที่เคยดีงาม แต่ก็ยังมีร่องรอยให้รู้ได้ว่าโลกควรจะเป็นอย่างไร” ความทรงจำที่ไม่แจ่มชัดเกี่ยวกับโลกที่ควรจะเป็น ทำให้เราเห็นเค้าลางของนิรันดร์กาลด้วย ณ ที่นั่น เช่นเดียวกับอาดัมและเอวาที่ได้เดินพูดคุยกับพระเจ้า เราผู้เชื่อจะได้เห็นพระพักตร์และรับใช้พระองค์โดยไม่มีสิ่งใดมาคั่นระหว่างเรากับพระเจ้า “จะไม่มีสิ่งใดถูกสาปแช่งอีกต่อไป” (วิวรณ์ 22:3) จะไม่มีความบาป ความกลัว และความอาย

อดีตและผลของอดีตอาจทำให้วันนี้ดูมืดมน แต่ผู้เชื่อจะได้พบสิ่งที่ดีกว่าในบั้นปลาย นั่นคือ ชีวิตในสถานที่ที่สมบูรณ์แบบอย่างในสวนเอเดน