นวนิยายเรื่อง ความทุกข์ (The Trial) และ ปราสาท (The Castle) ของฟรานซ์ คาฟคา (1883-1924) เล่าเรื่องการเป็นอยู่ที่ลดความเป็นมนุษย์ เปลี่ยนคนให้เป็นเพียงใบหน้าว่างเปล่าไม่มีตัวตนหรือคุณค่าใด คาฟคากล่าวว่า “สายพานชีวิตลำเลียงคุณไปไม่มีใครรู้ว่าที่ใด เราเป็นวัตถุมากกว่าสิ่งมีชีวิต”

ช่วงแรกที่พระเยซูทำพันธกิจ พระองค์ทรงอ่านพระธรรมอิสยาห์ต่อฝูงชนที่ธรรมศาลาในนาซาเร็ธ “พระวิญญาณแห่งพระเป็นเจ้าทรงอยู่เหนือข้าพเจ้า เพราะว่าพระองค์ได้ทรงเจิมตั้งข้าพเจ้าไว้ เพื่อนำข่าวดีมายังคนยากจน พระองค์ได้ทรงใช้ข้าพเจ้าให้ร้องประกาศอิสรภาพแก่บรรดาเชลย ให้ประกาศแก่คนตาบอดว่าจะได้เห็นอีก ให้ปล่อยผู้ถูกบีบบังคับเป็นอิสระ และให้ประกาศปีแห่งความโปรดปรานของพระเป็นเจ้า” (ลูกา 4:18-19)

แล้วทรงนั่งลงประกาศว่า “คัมภีร์ตอนนี้ที่ท่านได้ยินกับหูของท่านก็สำเร็จในวันนี้แล้ว” (ลูกา 4:21) หลายร้อยปีก่อนหน้า ผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ประกาศถ้อยคำนี้ (อิสยาห์ 61:1-2) ตอนนี้พระเยซูประกาศว่าพระองค์คือผู้ทำให้พระสัญญานั้นสำเร็จ

พระเยซูเสด็จมาช่วยคนยากจน ใจสลาย เชลย คนตาบอด ผู้ถูกบีบบังคับ พระองค์เสด็จมาเพื่อผู้ที่ถูกลดความเป็นมนุษย์ด้วยความบาปและความทุกข์ ความผิดหวังและเสียใจ พระองค์เสด็จมาเพื่อเรา