เปาโลก็เจอแรงกดดันมาไม่น้อย คริสเตียนชาวยิวบางคนเชื่อว่า คนต่างชาติต้องเข้าสุหนัตจึงจะรอด (กาลาเทีย 1:7; 6:12-15) แต่เปาโลยืนหยัดในความเชื่อของท่าน โดยสั่งสอนว่าความรอดมาจากพระคุณทางความเชื่อเท่านั้น ไม่ต้องทำสิ่งใดเพิ่มอีก เหตุนี้ทำให้เปาโลถูกกล่าวหาว่าตั้งตัวเองเป็นอัครทูต และพระกิตติคุณของท่านไม่เคยมีอัครทูตคนใดรับรอง (กาลาเทีย 2:1-10)

แต่แม้จะมีแรงกดดัน เปาโลก็ชัดเจนว่าท่านรับใช้พระคริสต์ เป้าหมายของท่านไม่ใช่การได้แสวงหาการยอมรับจากมนุษย์ แต่จากพระเจ้า (กาลาเทีย 1:10)

เราเองก็เป็นผู้รับใช้ของพระคริสต์ เรารับใช้พระเจ้า ไม่ว่าคนอื่นจะให้เกียรติหรือรังเกียจ ใส่ร้ายหรือสรรเสริญ วันหนึ่ง “เราทุกคนจะต้องทูลเรื่องราวของตัวเองต่อพระเจ้า” (โรม 14:12) ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ต้องสนใจคนอื่น แต่สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเราคือการทำให้พระเจ้าพอพระทัย เราอยากได้ยินพระผู้ช่วยให้รอดตรัสว่า “ดีแล้ว เจ้าเป็นทาสดีและสัตย์ซื่อ” (มัทธิว 25:23)