มีคนถามคนงานสองคนว่ากำลังสร้างอะไรกันอยู่ คนหนึ่งบอกว่ากำลังสร้างโรงจอดรถ อีกคนบอกว่ากำลังสร้างพระวิหาร วันต่อมา มีชายเพียงคนเดียวกำลังก่ออิฐอยู่ เมื่อมีคนถามว่าอีกคนหนึ่งอยู่ที่ไหน เขาตอบว่า “คนนั้นถูกไล่ออกไปแล้ว เขาดึงดันว่าจะสร้างพระวิหารแทนที่จะเป็นโรงจอดรถ”

เหตุการณ์คล้ายกันนี้เคยเกิดขึ้นที่บริเวณก่อสร้างหอบาเบลในสมัยโบราณ คนกลุ่มหนึ่งตัดสินใจว่าจะสร้างเมืองและหอคอยที่สูงเทียมฟ้าและเชื่อมโลกให้เป็นหนึ่งเดียว (ปฐมกาล 11:4) แต่พระเจ้าไม่ต้องการให้พวกเขาคิดทำแผนการใหญ่เพื่อตนเองเพราะคิดว่าพวกเขาสามารถยกตัวขึ้นเท่าเทียมพระเจ้าและแก้ปัญหาของตนได้เอง พระองค์จึงลงมาหยุดยั้งโครงการนั้น ทำให้พวกเขากระจัดกระจายไป “ทั่วพื้นแผ่นดิน” และพูดกันคนละภาษา (ปฐมกาล 11:8-9)

พระเจ้าทรงต้องการให้มนุษย์เห็นว่าทรงเป็นคำตอบสำหรับปัญหาของพวกเขา และทรงเปิดเผยแผนการสำหรับมนุษย์แก่อับราฮัม (ปฐมกาล 12:1-3) ด้วยความเชื่อของท่านและลูกหลานของท่าน พระเจ้าจะสำแดงให้โลกเห็นถึงการรอคอยนคร “ซึ่งพระเจ้าทรงเป็นนายช่างและทรงเป็นผู้สร้าง” (ฮีบรู 11:8-10)

ความเชื่อของเราไม่ได้เกิดขึ้นจากความฝันและความพยายามของเราเอง รากฐานของความเชื่ออยู่ในพระเจ้าเพียงผู้เดียว อีกทั้งสิ่งที่พระองค์ทรงสามารถกระทำในเราและผ่านทางเรา