หลังจากเป็นเจ้าของและทำงานในห้องทันตกรรมของตนเองมา 50 ปี เดฟ โบว์แมนวางแผนว่าจะเกษียณและอยู่สบายๆ การที่เขาเป็นโรคเบาหวานและต้องผ่าตัดหัวใจ ช่วยส่งเสริมการตัดสินใจนั้น แต่เมื่อเขาได้ยินเรื่องเด็กๆ ผู้ลี้ภัยจากซูดานที่ต้องการความช่วยเหลือ การตัดสินใจของเขาเปลี่ยนชีวิต คือ เขาอุปการะเด็ก 5 คนจากกลุ่มนั้น

เดฟพบว่าเด็กๆ ไม่เคยไปหาหมอหรือหมอฟันเลย และวันหนึ่งที่คริสตจักรมีคนพูดถึงข้อพระคัมภีร์ “ถ้าอวัยวะอันหนึ่งเจ็บ อวัยวะทั้งหมดก็พลอยเจ็บด้วย” (1 โครินธ์ 12:26) เดฟไม่อาจละความคิดจากพระธรรมข้อนี้ได้ คริสเตียนชาวซูดานกำลังลำบาก เพราะขาดการดูแลทางการแพทย์ และเดฟรับรู้ได้ว่าพระเจ้ากำลังบอกให้เขาทำบางอย่าง แต่ทำอะไรหรือ

ทั้งที่อายุมากและสุขภาพไม่ดี เดฟเริ่มศึกษาความเป็นไปได้ที่จะตั้งศูนย์การแพทย์ขึ้นในซูดาน พระเจ้าทรงค่อยๆ นำคนและปัจจัยต่างๆ เข้ามา ในปี 2008 โรงพยาบาลเม็มโมเรียลคริสเตียน เริ่มเปิดให้บริการแก่ผู้ป่วยและผู้บาดเจ็บจำนวนมาก

โรงพยาบาลเม็มโมเรียลคริสเตียนตั้งขึ้นเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจว่าพระเจ้าทรงห่วงใยเมื่อมีผู้ทนทุกข์ และพระองค์มักทรงกระทำการผ่านมนุษย์อย่างเราเพื่อแสดงความห่วงใยนั้น แม้เมื่อเราคิดว่าเราเสร็จงานแล้ว