ตอนที่แครอล พี่สาวของผมเป็นมะเร็งเต้านม ครอบครัวเรากังวลมาก เรากลัวว่าการวินิจฉัยโรครวมทั้งการรักษาและการผ่าตัดจะทำให้เธอแย่ลง ทุกคนในครอบครัวจึงอธิษฐานเผื่อเธอ ตลอดหลายเดือนถัดมา แครอลเล่าถึงปัญหาที่เธอเจออย่างตรงไปตรงมา เราต่างชื่นชมยินดีเมื่อทราบข่าวว่าการผ่าตัดและการรักษาประสบความสำเร็จ แครอลกำลังจะหาย

จากนั้นไม่ถึงปี ลินดาพี่สาวอีกคนก็ต้องต่อสู้กับโรคเดียวกัน แครอลรีบไปอยู่เคียงข้างและช่วยให้เธอเข้าใจว่าจะต้องเจอกับอะไร และจะเตรียมตัวรับมืออย่างไร ประสบการณ์ของแครอลช่วยให้เธอพาลินดาผ่านความทุกข์ยากไปได้

นี่คือสิ่งที่เปาโลเรียกร้องใน 2 โครินธ์ 1:3-4 ว่า “สาธุการแด่พระเจ้า พระบิดาแห่งพระเยซูคริสตเจ้าของเราพระบิดาผู้ทรงความเมตตา พระเจ้าแห่งความชูใจทุกอย่าง พระองค์ผู้ทรงชูใจเราในการทุกข์ยากทั้งสิ้นของเรา เพื่อเราจะสามารถชูใจคนเหล่านั้น ที่มีความทุกข์ยากอย่างใดอย่างหนึ่งได้ด้วยความชูใจ ซึ่งตัวเราเองได้รับจากพระเจ้า”

ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์ไม่ทรงให้สิ่งใดเสียเปล่า ปัญหาของเราไม่เพียงทำให้เรามีประสบการณ์ที่จะรับการชูใจจากพระองค์ แต่ยังเปิดโอกาสให้เราได้แบ่งปันการชูใจนั้นแก่ผู้อื่นในยามที่เขาทุกข์ยาก