พ่อของผมบาดเจ็บสาหัสตอนถูกยิงที่ขาเมื่อท่านเป็นร้อยตรีนำผู้ใต้บังคับบัญชาบนเขา 609 ในอัฟริกาเหนือช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ร่างกายของพ่อไม่เคยกลับมาเต็มร้อยอีกเลย ผมเกิดหลังจากเหตุการณ์นั้นหลายปี และตอนเป็นเด็กผมไม่เคยรู้เลยว่าท่านบาดเจ็บ ผมมารู้ทีหลังตอนที่มีคนบอก แม้พ่อจะเจ็บขาอยู่เป็นประจำ แต่ท่านไม่เคยบ่นและไม่เคยใช้เป็นข้ออ้างที่จะไม่หาเลี้ยงครอบครัว

พ่อแม่ของผมรักองค์พระผู้ช่วยให้รอดและสอนให้เรารัก วางใจและรับใช้พระองค์ ไม่ว่าพวกท่านจะผ่านช่วงเวลาที่ดีหรือร้าย ท่านทั้งสองก็วางใจในพระเจ้าทำงานหนักและรักเราอย่างไม่มีเงื่อนไข สุภาษิต 14:26 กล่าวว่า “ความยำเกรงพระเจ้าทำให้คนอยู่อย่างอุ่นใจ ลูกหลานของเขาจะมีที่พึ่ง” นั่นคือสิ่งที่พ่อทำเพื่อครอบครัว ไม่ว่าท่านจะเผชิญความยากลำบากใด ท่านให้ที่ปลอดภัยแก่เราทั้งฝ่ายวิญญาณ จิตใจและร่างกาย

เราที่เป็นพ่อแม่สามารถให้ที่ปลอดภัยแก่ครอบครัวของเราได้ ด้วยความช่วยเหลือของพระบิดาในสวรรค์ผู้ทรงสมบูรณ์พร้อม อีกทั้งความรักของพระองค์ล้ำลึกและยาวนานนิรันดร์