เราติดอยู่กับที่ ขณะที่ฉันวางพวงหรีดที่สุสานของพ่อและแม่ สามีของฉันเลื่อนรถให้พ้นถนนเพื่อให้รถคันอื่นผ่านไปได้ ฝนที่ตกอยู่หลายสัปดาห์ทำให้ลานจอดรถเปียกชุ่ม เมื่อเราจะกลับก็พบว่ารถของเราติดอยู่ในโคลน ล้อรถยิ่งหมุนก็ยิ่งจมลึกลง

หากไม่เข็นเราคงไม่ได้ไปไหน แต่สามีของฉันมีปัญหาที่ไหล่และฉันก็เพิ่งออกจากโรงพยาบาล เราต้องการความช่วยเหลือ ฉันมองเห็นชายหนุ่มสองคนอยู่ไกลๆ ซึ่งตอบสนองด้วยความยินดีที่เราตะโกนเรียกและโบกไม้โบกมือ ขอบคุณพระเจ้าที่พวกเขาร่วมแรงกันเข็นรถกลับขึ้นมาบนถนนได้สำเร็จ

สดุดี 40 บรรยายถึงความสัตย์ซื่อของพระเจ้า เมื่อดาวิดทูลขอความช่วยเหลือ “ข้าพเจ้าได้เพียรรอคอยพระเจ้า พระองค์ทรง…ฟังคำร้องทูลของข้าพเจ้า พระองค์ทรงฉุดข้าพเจ้าขึ้นมาจากหลุมอันน่าสลด ออกมาจากเลนตม” (สดด.40:1-2) ไม่ว่าดาวิดจะกล่าวถึงหลุมจริงๆ หรือสถานการณ์ที่ท้าทาย ท่านรู้ว่าท่านสามารถร้องทูลขอการช่วยกู้จากพระเจ้าได้เสมอ

เมื่อเราร้องทูลพระเจ้า พระองค์จะทรงช่วยเราเช่นกัน พระองค์อาจแทรกแซงโดยตรง แต่บ่อยครั้งที่ทรงทำงานผ่านผู้อื่น เมื่อเรายอมรับต่อพระองค์ หรือต่อผู้อื่นว่าเราต้องการความช่วยเหลือเราก็วางใจในความสัตย์ซื่อของพระองค์ได้