เมื่อมีโศกนาฏกรรมหนักหนาสั่นคลอนชีวิต ทุกคนแสวงหาคําตอบ เร็วๆ นี้ แม่ที่สูญเสียลูกวัยรุ่นพูดกับผมว่า “ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่รู้ว่าฉันจะเชื่อได้อีกหรือเปล่า ฉันพยายาม แต่ก็ไม่เข้าใจพระเจ้าเลย เรื่องนี้หมายความว่าอะไร” ปัญหาใหญ่เช่นนี้ไม่มีคําตอบที่ง่าย แต่มีความหวังให้ผู้ที่เชื่อวางใจพระคริสต์ ไม่ว่าจะดื่มด่ำกับพระพรหรือกัดฟันสู้กับความเศร้า

เปโตรบอกไว้ในจดหมายฉบับแรกว่า ท่านสรรเสริญพระเจ้าที่เราได้ “บังเกิดใหม่ เข้าสู่ความหวังใจอันมีชีวิตอยู่” (1 ปต.1:3) โดยการช่วยให้รอด ความหวังนี้คงอยู่ตลอดไป และนําความชื่นชมยินดีแม้มีทุกข์ยาก (ข้อ 4) และท่านได้บอกความจริงที่ฟังดูน่าเศร้าว่า เรา “ต้องทนทุกข์ทรมาน ในการถูกทดลองต่างๆ” (ข้อ 6) แต่ผู้ที่เคยสูญเสียยังคงมีความหวังใจได้ เพราะรู้ว่าทุกสิ่งเกิดขึ้นเพื่อ “ความเชื่อของท่าน…จะได้เป็นเหตุให้เกิดความสรรเสริญ เกิดศักดิ์ศรีและเกียรติในเวลาที่พระเยซูคริสต์จะเสด็จมาปรากฏ” (ข้อ 7)

เราจะมองการทดลองที่ดูไม่แน่นอนและอธิบายไม่ได้เปลี่ยนไป เมื่อมองผ่านพระธรรมข้อนี้ ฤทธิ์อํานาจและความงามของความรอด ส่องสว่างท่ามกลางโศกนาฏกรรมได้ เพราะองค์พระผู้ช่วยให้รอดของเรา และแสงนั้นก็เพียงพอที่จะนําผู้ที่มีปัญหาให้ผ่านพ้นวันนี้ไปได้