ไม่กี่ปีมานี้ ลูกสาวของผมเริ่มสนใจในประวัติศาสตร์ชนพื้นเมืองของรัฐมิชิแกนตอนเหนือที่เธออาศัยอยู่ บ่ายวันหนึ่งในฤดูร้อนที่ผมไปเยี่ยม ลูกชี้ให้ดูถนนเส้นหนึ่งที่มีป้ายเขียนว่า “ต้นไม้บอกทาง” เธออธิบายว่า เชื่อกันว่าสมัยก่อนชนพื้นเมืองของอเมริกาดัดต้นไม้ที่ยังอ่อนอยู่ ให้ชี้ไปในทิศทางที่ต้องการ ต้นไม้เหล่านั้นจึงเติบโตขึ้นมามีรูปร่างแปลกตา

พระคัมภีร์เดิมก็ทำหน้าที่คล้ายกันนี้ กฎเกณฑ์และคำสอน ล้วนชี้นำจิตใจของเราให้ดำเนินชีวิตไปในทางที่พระเจ้าทรงต้องการ ตัวอย่างที่ชัดเจน คือ พระบัญญัติสิบประการ ผู้เผยพระวจนะในยุคพันธสัญญาเดิมยังได้กล่าวถึงพระเมสสิยาห์ล่วงหน้าหลายพันปีก่อนที่พระเยซูจะบังเกิด พูดถึงเมืองเบธเลเฮม ซึ่งเป็นที่ประสูติของพระเยซู (มีคาห์ 5:2; มัทธิว 2:1-6) พูดถึงการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูบนไม้กางเขนไว้อย่างละเอียด (สดุดี 22:14-18; ยอห์น 19:23-24) และอิสยาห์ 53:1-12 ได้พูดถึงการที่พระเยซูจะทรงเป็นเครื่องบูชา และ “พระเจ้าทรงวางลงบนท่านซึ่งความบาปผิดของเราทุกคน” (อิสยาห์ 53:6; ลูกา 23:33)

หลายพันปีก่อน ผู้รับใช้พระเจ้าในพันธสัญญาเดิมได้กล่าวถึงพระบุตรของพระเจ้า คือพระเยซู ผู้ที่บัดนี้ได้ทรง “แบกความเจ็บไข้ของเราทั้งหลาย และหอบความเจ็บปวดของเราไป” (อิสยาห์ 53:4) ผู้ทรงเป็นหนทางสู่ชีวิต