ขณะศึกษาพระธรรมดาเนียล ผมตกใจที่เห็นว่าดาเนียลสามารถเลี่ยงจากการถูกโยนเข้าถ้ำสิงห์ได้อย่างง่ายดาย คู่แข่งขี้อิจฉาที่อยู่ในรัฐบาลบาบิโลนวางกับดักดาเนียลจากกิจวัตรที่ท่านอธิษฐานต่อพระเจ้าเป็นประจำ (ดาเนียล 6:1-9) ดาเนียลรู้แผนการของพวกเขาดี และสามารถเลือกที่จะอธิษฐานเป็นการส่วนตัวสักเดือนจนกว่าเรื่องจะเงียบได้ แต่ท่านไม่ได้เป็นคนเช่นนั้น

“เมื่อดาเนียลทราบว่าลงพระนามในหนังสือสำคัญนั้นแล้ว ท่านก็ไปยังเรือนของท่าน ที่มีหน้าต่างห้องชั้นบนเปิดตรงไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และท่านก็คุกเข่าลงวันละสามครั้งอธิษฐาน และโมทนาพระคุณต่อพระเจ้าของท่าน ดังที่ท่านได้เคยกระทำมาแต่ก่อน” (ดาเนียล 6:10) ดาเนียลไม่ได้ตื่นตระหนกหรือต่อรองกับพระเจ้า ตรงกันข้ามท่านทำดังที่ “เคยกระทำมาแต่ก่อน” แรงกดดันจากการถูกข่มเหงไม่อาจคุกคามท่าน

ผมได้รับบทเรียนจากพลังของชีวิตที่รักพระเจ้าอย่างคงเส้นคงวาของดาเนียล ความเข้มแข็งของท่านมาจากพระเจ้า ผู้ที่ดาเนียลต้องการทำให้พอพระทัยทุกๆวัน เมื่อเกิดวิกฤติ ดาเนียลไม่ต้องเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ทำทุกวันเพื่อตอบสนองวิกฤตินั้น ท่านเพียงแต่มั่นคงในการสัตย์ซื่อกับพระเจ้า