เวลาหิมะตกในมิชิแกน ผมมักจะไปรับหลานๆ มาเล่นเลื่อนหิมะพลาสติกกันที่สนามหลังบ้านของเรา เราไถลลงเนินด้วยเลื่อนพลาสติกโดยใช้เวลาประมาณ 10 วินาที แล้วก็ปีนกลับขึ้นไปใหม่

เมื่อครั้งที่ผมเดินทางไปอะแลสกากับกลุ่มวัยรุ่น เราก็ไปเล่นเลื่อนหิมะ เราโดยสารรถบัสขึ้นไปจนเกือบถึงยอดเขา แล้วกระโดดลงบนเลื่อน ในอีก 11-20 นาทีต่อมา (ขึ้นอยู่กับระดับความกล้า) เราก็ไถลลงจากเขาด้วยความเร็วแบบไม่ลืมหูลืมตา เราเกาะเลื่อนไว้แน่นเพื่อรักษาชีวิต

สิบวินาที ที่สนามหลังบ้าน หรือ 10 นาทีที่ลงจากภูเขาในอะแลสกา ต่างก็เป็นการนั่งเลื่อนหิมะ แต่มีความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด

ผมครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ โดยเปรียบกับการอธิษฐาน บางครั้งเราก็อธิษฐานอย่างรวดเร็วแบบ “10 วินาที ในสนามหลังบ้าน” อย่างการอธิษฐานทันทีทันใด หรืออธิษฐานสั้นๆ ก่อนรับประทานอาหาร ในบางครั้ง เราก็ดำดิ่งในการอธิษฐานที่ยาวนานเหมือน “การลงจากเขา” เป็นช่วงเวลาจริงจังที่ต้องใช้การจดจ่อ และความมุ่งมั่นในความสัมพันธ์ของเรากับพระองค์ การอธิษฐานทั้งสองแบบล้วนสำคัญต่อชีวิตเรา ในต่างที่ต่างวาระ

พระเยซูทรงอธิษฐานบ่อยๆ และบางครั้งก็ใช้เวลานาน (ลูกา 6:12; มาระโก 14:32-42) ไม่ว่าจะอธิษฐานแบบใด ให้เรานำความปรารถนาในหัวใจมาถึงพระเจ้า ผู้ทรงอยู่ด้วย ที่สนามหลังบ้าน และที่ภูเขาในชีวิตของเรา