ในหนึ่งวันหัวใจของเราเต้นราวหนึ่งแสนครั้ง เพื่อสูบฉีดโลหิตไปยังเซลต่างๆ ในร่างกาย คิดเป็นปีละ 35 ล้านครั้ง และสองพันห้าร้อยล้านครั้งตลอดช่วงอายุเฉลี่ยของคนเรา วิทยาศาสตร์การแพทย์ทำให้เรารู้ว่า การบีบตัวของหัวใจแต่ละครั้ง ใช้แรงเท่ากับการถือลูกเทนนิสไว้ในมือแล้วบีบแรงๆ

แม้ว่าการทำงานของหัวใจจะมหัศจรรย์ถึงเพียงนี้ แต่ก็เป็นเพียงตัวอย่างเดียวที่พระเจ้าทรงออกแบบไว้ เพื่อบอกให้เรารู้บางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับองค์พระผู้สร้างของเรา ซึ่งอยู่เบื้องหลังเรื่องราวของชายคนหนึ่งที่ชื่อ โยบ

หลังจากโยบต้องเผชิญกับปัญหาที่ถาโถมเข้าใส่ ท่านร้สึกโดดเดี่ยว ในที่สุดเมื่อพระเจ้าตรัสกับท่าน พระองค์ไม่ได้บอกว่าทำไมท่านจึงต้องเจอกับความยากลำบาก และไม่ได้บอกด้วยว่าวันหนึ่งพระองค์จะรับความทุกข์ทรมานแทนท่าน สิ่งที่พระองค์กระทำคือ ทรงให้โยบสนใจความมหัศจรรย์ของธรรมชาติรอบตัว ที่เสียงกระซิบบอกหรือบางครั้งก็ตะโกนบอกถึงพระปัญญาและฤทธิ์อำนาจที่ยิ่งใหญ่เหนือมนุษย์ (โยบ38:1-11)

เราได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับกล้ามเนื้อมัดนี้ที่ซับซ้อนและทำงานหนักซึ่งเรียกว่าหัวใจ บทเรียนที่เราเรียนรู้ไม่ต่างกับเสียงของคลื่นกระทบฝั่ง หรือแสงดาวที่กระพริบพรายบนท้องฟ้ายามค่ำคืน ฤทธิ์อำนาจและพระปัญญาขององค์พระผู้สร้างคือเหตุผลที่เราเชื่อพึ่งพระองค์