สดุดี 150 ถ่ายทอดการสรรเสริญได้อย่างงดงาม และเป็นบทเรียนเรื่องการสรรเสริญพระเจ้า พระธรรมตอนนี้บอกว่า เราควรสรรเสริญที่ใด เพราะเหตุใด เราควรสรรเสริญอย่างไร และใครควรเป็นผู้สรรเสริญ

เราควรสรรเสริญพระเจ้าที่ใด ใน “สถานนมัสการ” ของพระเจ้า และ “พื้นฟ้าอันอานุภาพ” ของพระองค์ (สดุดี 150:1) ทุกๆ ที่ในโลกล้วนเหมาะแก่การสรรเสริญผู้ทรงสร้างสรรพสิ่ง

เหตุใดเราจึงสรรเสริญ ข้อแรก เพราะ “กิจการอันอานุภาพที่พระเจ้าทรงกระทำ” ข้อสองเพราะพระลักษณะที่พระองค์ทรงเป็น เพราะ “ความยิ่งใหญ่อย่างมากของพระองค์” (สดุดี 150:2) พระผู้สร้างผู้ทรงฤทธานุภาพคือ ผู้ผดุงรักษาจักรวาล

เราควรสรรเสริญพระองค์อย่างไร ด้วยเสียงดัง เสียงเบา อ่อนโยน กระตือรือร้น เป็นจังหวะชัดเจน อย่างไม่คาดคิด และไม่ต้องกลัว คือ เราสรรเสริญพระเจ้าได้ในหลากหลายวิธี และในหลายวาระ (สดุดี 150:3-5)

ใครควรเป็นผู้ถวายการสรรเสริญ “ ทุกสิ่งที่หายใจ” (สดุดี 150:6) ทั้งเยาว์วัยและแก่ชรา ร่ำรวย และยากจน อ่อนแอ และเข้มแข็ง คือ ทุกสิ่งที่มีชีวิต พระเจ้ามีพระประสงค์ คือ ให้ทุกคนที่พระองค์ทรงประทานลมหายใจแห่งชีวิต ยอมรับในฤทธิ์อำนาจ และความยิ่งใหญ่ของพระองค์

การสรรเสริญคือการแสดงออกอย่างกระตือรือร้น ว่าเราสำนึกในพระคุณของพระเจ้า ที่ทรงครอบครองในพระสิริเป็นนิตย์