คนแอบสะกดรอยผมอยู่ ในทางเดินมืด ๆ ผมเลี้ยวตรงหัวมุม ขึ้นบันไดแล้วต้องตกใจตะลึงงันกับสิ่งที่เห็น ไม่กี่วันต่อมาก็เกิดเหตุการณ์อย่างนี้อีก ผมเดินอ้อมหลังร้านกาแฟร้านโปรด และเห็นรูปร่างใหญ่โตของคนคนหนึ่งเคลื่อนตรงมาที่ผม แต่ทั้งสองเหตุการณ์จบลงด้วยรอยยิ้ม เพราะผมตกใจกลัวเงาของตัวเอง

ผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์พูดถึงความแตกต่าง ระหว่างความกลัวที่แท้จริง กับความกลัวที่คิดขึ้นเอง ชาวยิวกลุ่มหนึ่งขอให้ท่านเปิดเผยว่า พระเจ้าทรงต้องการให้พวกเขาอยู่ที่เยรูซาเล็มต่อ หรือกลับไปอียิปต์เพื่อจะได้ปลอดภัย เพราะพวกเขากลัวกษัตริย์บาบิโลน (เยเรมีย์ 42:1-3) เยเรมีย์บอกพวกเขาว่า ถ้าพวกเขาอยู่ต่อและวางใจพระเจ้า พวกเขาก็ไม่ต้องกลัว (เยเรมีย์ 42:10-12) แต่ถ้าพวกเขากลับไปอียิปต์ กษัตริย์บาบิโลนจะตามไปจนเจอแน่ (เยเรมีย์ 42:15-16)

ในโลกที่มีภยันตราย พระเจ้าทรงบอกชาวอิสราเอลว่า พวกเขาสมควรจะอยู่ในเยรูซาเล็มด้วยความวางใจพระองค์ นั่นเพราะพระองค์ทรงช่วยกู้พวกเขาจากอียิปต์มาแล้ว หลายศตวรรษต่อมา พระเมสสิยาห์ที่ทุกคนรอคอยเสด็จมาสิ้นพระชนม์เพื่อเรา เพื่อไถ่เราจากความบาปและความกลัวตาย ขอพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่โปรดทรงสำแดงให้เราเห็นวิธีการใช้ชีวิตในร่มเงาอันปลอดภัยของพระองค์ ไม่ใช่ในเงาความกลัวที่เราคิดขึ้นเอง