ฮูลาฮูป ของเล่นสมัยเด็กชนิดหนึ่งที่ฉันชอบกลับมาเป็นที่นิยมอีกครั้ง ฉันกับซูซี่ เพื่อนของฉันเคยใช้เวลาหลายชั่วโมงที่สนามหญ้าหน้าบ้านเพื่อปรับปรุงเทคนิค และแข่งกันว่าใครจะควงฮูลาฮูปไว้ที่เอวได้นานกว่ากัน ปีนี้ความทรงจำวัยเด็กกลับมาอีกครั้ง ขณะที่ฉันกำลังนั่งอยู่ในสวนสาธารณะ เฝ้ามองดูเด็กเล็กเด็กโตพยายามอย่างยิ่งเพื่อไม่ให้ห่วงตกลงพื้น เด็กๆ ทั้งบิดและหมุนอย่างสุดกำลัง แต่ไม่ว่าจะออกแรงเท่าไร ห่วงก็ตกพื้นอยู่ดี แต่แล้วหญิงสาวคนหนึ่งก็หยิบห่วงขึ้นมา เธอควงห่วงนั้นอย่างลื่นไหลและเป็นจังหวะ ขึ้นและลงจากเอวไปที่ไหล่ และกลับลงมาที่เอวโดยแทบจะไม่ขยับตัวเลย ความสำเร็จของเธอมาจากเทคนิคการขยับตัว ไม่ใช่การเคลื่อนด้วยกำลัง

ในชีวิตฝ่ายวิญญาณของเรา เราสามารถทุ่มกำลังทุกอย่าง เพื่อพยายามตามให้ทันผู้อื่นในการรับใช้พระเจ้า แต่การทำงานจนหมดเรี่ยวแรงไม่ใช่สิ่งที่ควร (กท.6:9) ก่อนที่พระเยซูจะทรงเลี้ยงคนหลายพันคนด้วยขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัว (มก.6:38-44) พระองค์ทรงบอกให้สาวกของพระองค์หยุดพัก ซึ่งพิสูจน์ว่าพระองค์ไม่ทรงต้องการให้เราออกแรงอย่างเกินกำลังในการทำงานของพระองค์ให้สำเร็จ พระเยซูทรงต้องการสอนเราอย่างที่ทรงสอนสาวกของพระองค์ว่า การเชื่อฟังอย่างสงบก่อผลสำเร็จมากกว่าการทำงานอย่างเกินกำลัง