จอห์น นิวตัน ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารราชนาวีและถูกไล่ออกเนื่องจากขัดคำสั่ง จึงได้หันไปทำอาชีพค้าทาส ผู้คนรู้ดีว่าเขาพูดจาหยาบคายและหมิ่นประมาทพระเจ้า นิวตันทำงานบนเรือขนส่งทาสข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกในช่วงเวลาที่การค้าทาสทารุณโหดร้ายที่สุด จนได้เลื่อนตำแหน่งเป็นกัปตันเรือ

การกลับใจชนิดหน้ามือเป็นหลังมือระหว่างอยู่กลางทะเล ทำให้เขาได้เข้ามาสู่เส้นทางแห่งพระคุณ เขามักรู้สึกอยู่เสมอว่าตัวเองไม่สมควรที่จะได้รับชีวิตใหม่ เขากลายเป็นนักเทศนาประกาศที่ร้อนรน และในที่สุดเป็นผู้นำคนหนึ่งในขบวนการเลิกทาส นิวตันขึ้นเป็นพยานต่อรัฐสภาเรื่องความโหดร้ายและไร้คุณธรรมของการค้าทาส เรารู้จักเขาดีในฐานะผู้เขียนเพลงอันเป็นที่รักตลอดกาล นั่นคือเพลง “พระคุณพระเจ้า”

นิวตันอธิบายว่าความดีในชีวิตของเขา คือผลที่เกิดจากพระคุณของพระเจ้า ด้วยเหตุนี้เขาจึงเป็นพวกเดียวกับวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ ได้แก่ฆาตรกรและคนล่วงประเวณี (กษัตริย์ดาวิด) คนขลาด (เปโตร) และผู้ข่มเหงคริสเตียน (อัครทูตเปาโล)

พระคุณแบบเดียวกันนี้มีให้ทุกคนที่ร้องหาพระเจ้า เพระว่า “ในพระเยซูนั้น เราได้รับการไถ่บาปโดยพระโลหิตของพระองค์ คือได้รับการอภัยโทษบาปของเรา โดยพระกรุณาอันอุดมของพระองค์” (อฟ.1:7)