เมื่อเราไปถึงเมืองหนึ่งในออสเตรเลีย เราเห็นป้ายต้อนรับที่เขียนว่า “เราต้อนรับทุกท่านที่แสวงหาที่หลบลี้หนีภัย” การต้อนรับแบบนี้สะท้อนแนวคิดของเมืองลี้ภัยในพระคัมภีร์เดิมในยุคพันธสัญญาเดิม เมืองลี้ภัย (กดว.35:6) มีไว้เพื่อเป็นที่พักพิงอันปลอดภัยสำหรับผู้ที่ฆ่าคนโดยไม่เจตนา และต้องการการปกป้อง พระเจ้าทรงให้ตั้งเมืองเหล่านี้ขึ้น เพื่อเป็นที่ลี้ภัยดังกล่าว

กระนั้น แนวคิดนี้ ก็ไม่ได้มีไว้สำหรับคนอิสราเอลในยุคโบราณเท่านั้น แต่เมืองลี้ภัยยังสะท้อนถึงพระทัยของพระเจ้าสำหรับทุกๆ คนพระเจ้าพระองค์เองทรงปรารถนาจะเป็นที่พักพิงอันปลอดภัยและเมืองลี้ภัยของเรา ในยามที่เราล้มเหลว เจ็บปวดใจ และพบกับความสูญเสียสดุดี 59:16-17 กล่าวว่า “แต่ข้าพระองค์จะร้องเพลงถึงอานุภาพของพระองค์ ข้าพระองค์จะร้องเพลงถึงความรักมั่นคงของพระองค์ ในเวลาเช้าเพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์ เป็นที่ลี้ภัยในยามทุกข์ของข้าพระองค์ ข้าแต่พระกำลังของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ ข้าแต่พระเจ้าเพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์ พระเจ้าผู้ทรงสำแดงความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์”

สำหรับทุกคนที่จิตใจชอกช้ำ “เมืองลี้ภัย” ของเราไม่ใช่สถานที่ เมืองลี้ภัยของเราเป็นบุคคล คือพระเจ้าผู้ทรงรักเราด้วยความรักมั่นคงนิรันดร์ ขอให้เราได้พบที่ลี้ภัย และพักสงบในพระองค์