ผู้คนที่อาศัยในเมืองเชราปันจี ประเทศอินเดีย คิดค้นวิธีที่ไม่เหมือนใครในการข้ามแม่น้ำลำธารที่มีอยู่มากมายในพื้นที่ พวกเขาปลูกสะพานจากรากของต้นยาง “สะพานที่มีชีวิต” นี้ใช้เวลา 10 ถึง 15 ปีกว่าจะโตเต็มที่แต่เมื่อสะพานนั้นใช้ได้แล้ว ก็จะมั่นคงแข็งแรงมากและอยู่ยืนยาวเป็นร้อยๆปี

พระคัมภีร์เปรียบเทียบผู้ที่วางใจพระเจ้ากับ “ต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำ ซึ่งหยั่งรากออกไปข้างลำน้ำ” (เยเรมีย์ 17:8) เพราะว่ารากได้รับสารอาหารอย่างดี ต้นไม้นี้จึงอยู่รอดแม้อุณหภูมิร้อนจัดและในฤดูแล้งก็ยังออกผล

เช่นเดียวกับต้นไม้ที่หยั่งรากมั่นคง ผู้ที่วางใจพระเจ้าจะรู้สึกมั่นคงและมีชีวิต แม้สถานการณ์จะเลวร้ายถึงขีดสุดตรงกันข้ามกับผู้ที่วางใจในมนุษย์ เขาเหล่านั้นมักมีชีวิตอยู่ด้วยความรู้สึกไม่มั่นคง พระคัมภีร์เปรียบเทียบพวกเขากับพุ่มไม้ในทะเลทรายที่มักขาดอาหารและยืนต้นโดดเดี่ยว (เยเรมีย์ 17:6) จิตวิญญาณของผู้ละทิ้งพระเจ้าก็เป็นเช่นนี้

รากของเราอยู่ที่ไหน? เราหยั่งรากในพระเยซูคริสต์หรือไม่? (โคโลสี 2:7) เราเป็นสะพานที่นำคนอื่นมาถึงพระองค์หรือไม่? ถ้าเรารู้จักพระคริสต์ เราสามารถพิสูจน์ความจริงข้อนี้ได้คือ คนที่วางใจในพระเจ้าย่อมได้รับพระพร (เยเรมีย์ 17:7) – JBS