ฉันตั้งชื่อเล่นให้กับรถของเราว่า “ไร้ความปรานี” โดยเฉพาะในตอนเช้าวันอาทิตย์ ฉันขนของที่ต้องใช้ที่โบสถ์ใส่รถ เข้าไปนั่งประจำที่ ปิดประตู แล้วเจย์ก็เริ่มถอยรถออกจากโรงรถ ขณะที่กำลังจัดที่นั่งให้เข้าที่เข้าทางอยู่นั้น สัญญาณเตือนเข็มขัดนิรภัยก็ดังขึ้น “ได้โปรด
เถอะ” ฉันร้อง “ขออีกแป๊บ” ชัดเจนว่าคำตอบคือ ไม่ เพราะเสียงสัญญาณยังดังไม่หยุดจนฉันคาดเข็มขัดเรียบร้อย

ความรำคาญใจเล็กๆ น้อยๆ นี้เป็นเครื่องเตือนใจที่ดีว่า ชีวิตจะเป็นอย่างไรหากปราศจากพระคุณ เราทุกคนจะถูกเรียกให้รับผิดชอบความผิด
พลาดทุกอย่างของเราทันที ไม่มีเวลาสำหรับการกลับใจหรือปรับเปลี่ยนพฤติกรรมใหม่ ไม่มีการยกโทษ ไม่มีความปรานี ไม่มีความหวัง

การมีชีวิตอยู่ในโลกนี้บางครั้งก็รู้สึกเหมือนกำลังตกลงไปในบ่อที่ปราศจากพระคุณ เมื่อจุดบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ ถูกขยายใหญ่จนเป็นความผิดร้ายแรง หรือเมื่อมีคนปฏิเสธไม่มองข้ามความผิดของคนอื่น ในที่สุดเราก็จะแบกความรู้สึกผิดอันหนักอื้งทั้งที่ไม่ควรจะแบก พระเจ้าโดยพระคุณของพระองค์ได้ทรงส่งพระเยซูมาแบกภาระนั้นไว้แทนเรา ผู้ที่รับของประทานแห่งพระคุณจากพระเจ้ามีสิทธิพิเศษที่จะแบ่งปันพระคุณนั้นแก่ผู้อื่นแทนพระคริสต์ได้ “ที่สำคัญยิ่งกว่าอะไรหมดก็คือจงรักซึ่งกันและกันให้มาก เพราะว่าความรักลบล้างความผิดมากมายได้” (1 ปต.4:8) – JAL