แมรี่ ป็อบปิน อยู่ที่ไหนเมื่อเราอยากเจอเธอ? ฟังดูเหมือนกับฉันกำลังหวนคิดถึง วันเก่าๆในหนังสนุกๆที่ไม่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง มีตัวละครเป็นพี่เลี้ยงเด็กชื่อแมรี่ ป๊อบปิน แต่แท้จริงแล้วสิ่งที่ฉันต้องการคือคนที่มองการณ์ไกลและมองโลกในแง่ดีบนพื้นฐานของความเป็นจริง ฉันต้องการคนที่ร่าเริงแจ่มใส มีความคิดสร้างสรรค์ที่สามารถชี้ให้เราเห็นแง่บวกของสิ่งที่เรากำลังเห็นเป็นแง่ลบ คนที่สามารถเตือนเราได้ว่า “น้ำตาลหนึ่งช้อนช่วยให้กลืนยาได้ง่าย”

กษัตริย์ดาวิดเขียนบทเพลงหนึ่งที่บอกถึงความจริงคล้ายๆกันนี้ ท่านบอกว่า “กฎหมายของพระเจ้านั้นหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้ง” (สดด.19: 9-10) ไม่บ่อยนักที่เราได้ยินว่าความสัตย์จริงนั้นมีรสหวาน ส่วนมากเราจะได้ยินว่าขมและกลืนยาก แต่ความสัตย์จริงไม่ได้เป็นเพียงยาที่รักษาอาการผิดปกติ แต่เป็นอาหารที่จะช่วยป้องกันโรค ไม่ใช่วัคซีนหรือยาฉีด แต่เป็นอาหารรสเลิศที่เราควรภูมิใจนำเสนอ เพื่อเชิญชวนผู้ที่หิวให้ “ชิมและเห็นว่าพระเจ้าประเสริฐ” (34:8)

เราร้องเพลงที่ว่า “นามที่ข้าฯรู้จักนั้นประเสริฐ” แต่มีบางคนที่แสดงออกราวกับว่าพระองค์มีรสชาติเปรี้ยวมากกว่าหวาน ความสัตย์จริงที่ไม่มีความหยิ่งทะนงมีรสหวานชื่นใจเป็นที่สุดสำหรับบรรดาผู้หิวโหยอาหารฝ่ายจิตวิญญาณ และเราได้รับสิทธิพิเศษที่จะแบ่งปันอาหารนี้ให้กับโลกที่กำลังหิวโหย