ตอนที่ฉันและสามีเพิ่งจะย้ายมาอยู่บ้านใหม่ มีคนเอาผลสตรอเบอร์รี่กล่องใหญ่มาวางไว้ที่ทางเดินหน้าบ้านของเรา มีข้อความว่าให้เราแบ่งกับเพื่อนบ้าน เขามีเจตนาดี แต่เด็กๆเห็นกล่องสตรอเบอร์รี่ก่อนผู้ใหญ่ จึงนำผลสตรอ-เบอร์รี่มาเล่นขว้างใส่กันที่บ้านสีขาวของเรา เมื่อเรากลับมาบ้านก็เห็นเด็กๆที่เรารู้จักแอบดูเราจากด้านหลังรั้ว พวกเขา “กลับมาในที่เกิดเหตุ” เพื่อดูว่าเราจะทำอย่างไรเมื่อเห็นรอยเลอะเทอะ ความจริงแล้ว เราทำความสะอาดเองได้ แต่ เพื่อไม่ให้มีเรื่องบาดหมาง เรารู้สึกว่าเราต้องพูดคุยกับพวกเขาและบอกให้ช่วยเราทำความสะอาดบ้านที่เลอะเทอะไปด้วยสตรอเบอร์รี่

ชีวิตเราก็ตกอยู่ในความยุ่งยากเพราะปัญหาความสัมพันธ์ ในคริสตจักรของชาวฟีลิปปีก็ เช่นกัน มีผู้รับใช้ที่สัตย์ซื่อสองคนคือนางยูโอเดียและนางสินทิเค ที่มีความคิดไม่ตรงกัน อัครทูตเปาโลเขียนจดหมายไปหาคริสตจักรเพื่อหนุนใจให้ทั้งสองร่วมกันจัดการปัญหาที่เกิดขึ้น (ฟป.4:2) ท่านยังต้องการให้มีคนมาช่วยทั้งสองคนนี้ด้วยใจที่อ่อนสุภาพ ท่านเขียนว่า “ข้าพเจ้าขอร้องท่านผู้เป็นเพื่อนร่วมแอกแท้ๆของข้าพเจ้า ให้ท่านช่วยผู้หญิงเหล่านั้น เพราะว่าเขาได้ทำงานเพื่อข่าวประเสริฐ เคียงข้างกับข้าพเจ้า” (ฟป.4:3)

เมื่อเราตระหนักว่าชีวิตของเราทุกคนต่างเคยผิดพลาดมาก่อน เราจะสามารถวางใจให้พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยเราแก้ปัญหากับคนอื่นด้วยใจสุภาพ