ในหนังสือ กล้าเข้ามาใกล้ (Daring to Draw Near) ดร.จอห์น ไวท์เล่าว่า หลายปีก่อนพระเจ้าทรงอวยพรให้เขามีบ้านหลังงามพร้อมเฟอร์นิเจอร์ที่หรูหรา ความรู้สึกที่มีต่อบ้านของเขาขณะนั้นมีสองอย่างที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว

เมื่อเขาเตือนตัวเองว่า นั่นคือของขวัญโดยพระคุณของพระเจ้า เขารู้สึกชื่นชมยินดีและขอบคุณพระเจ้า แต่เมื่อเขาเริ่มเปรียบเทียบตัวเองกับเพื่อนๆ เขาเกิดความรู้สึกภาคภูมิใจที่มีบ้านดีขนาดนี้ แล้วความชื่นชมยินดีของเขาก็มลายหายไป แท้จริงเขารู้สึกว่าบ้านกลายเป็นภาระ มีต้นไม้และพุ่มไม้ที่ต้องดูแลและงานไม่จบไม่สิ้น ไวท์กล่าวว่า “ความเย่อหยิ่งเหมือนเมฆบังตาและทำให้ใจของผมหนักอึ้ง แต่ความสำนึกในพระคุณกลับทำให้ผมเห็นชัดเจนและช่วยแบ่งเบาภาระ”

ผู้เขียนปัญญาจารย์เห็นพระเจ้าในทุกครั้งที่เกิดความชื่นชมยินดีในทรัพย์สิ่งของ การที่เรามีสิทธิในการรับประทานผลผลิตจากน้ำมือของเรา และแม้แต่กำลังที่จะรับและชื่นชมยินดีในสิ่งเหล่านั้น ล้วนมาจากพระองค์ทั้งสิ้น (ปัญญาจารย์ 5:18-19)

จากจุดเริ่มต้นจนถึงจุดสุดท้าย ชีวิตคือของขวัญที่พระเจ้าทรงประทานให้อย่างต่อเนื่อง เราไม่สมควรได้รับสิ่งใด และพระองค์ก็ไม่ได้เป็นหนี้เรากระนั้น พระองค์ก็ทรงประทานทุกสิ่งให้กับเรา หากคิดได้เช่นนี้ เราก็จะไม่รู้สึกผิดหรือเห็นแก่ตัว พระพรด้านวัตถุที่เราได้รับ ถือเป็นของขวัญจากพระเจ้าผู้ทรงพระคุณ – DJD