คืนแรกในค่ายครอบครัว ประธานค่ายได้แจ้งให้ลูกค่ายทราบถึงตารางค่ายตลอดสัปดาห์เขาถามต่อไปว่า มีใครอยากจะพูดอะไรไหมเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนขึ้นพร้อมกับวิงวอนขอความช่วยเหลืออย่างจริงจัง เธอเล่าถึงน้องชายคนเล็ก ซึ่งจำเป็นต้องให้การดูแลเป็นพิเศษ และครอบครัวของเธอต้องเหน็ดเหนื่อยอย่างมากเธอจึงขอร้องให้ทุกคนในค่าย ช่วยเป็นหูเป็นตาให้กับครอบครัวของเธอในสัปดาห์นี้ด้วย นับเป็นคำขอร้องที่มาจากความห่วงใยอย่างแท้จริงที่เธอมีต่อน้องชายและพ่อแม่ของเธอ ตลอดสัปดาห์นั้น เราจึงได้เห็นภาพสมาชิกในค่ายเข้าไปช่วยเหลือครอบครัวนี้

คำขอร้องของเธอเป็นข้อเตือนใจอย่างสุภาพสำหรับพวกเราที่ชอบเก็บตัวอยู่ในโลก ชีวิตและปัญหาของตัวเอง จนมองไม่เห็นความต้องการของผู้อื่น เปาโลกล่าวถึงความรับผิดชอบของพวกเราว่า “อย่าให้ต่างคนต่างเห็นแก่ประโยชน์ของตนฝ่ายเดียว แต่จงเห็นแก่ประโยชน์ของคนอื่นๆ ด้วย” (ฟีลิปปี 2:4) และข้อต่อมาย้ำเตือนเราว่า นี่เป็นส่วนหนึ่งของแบบอย่างที่พระคริสต์ทรงวางไว้ คือ “จงมีน้ำใจต่อกันเหมือนอย่างที่มีในพระเยซูคริสต์”

ความห่วงใยของเราสำแดงถึงความห่วงใยที่พระคริสต์มีให้กับผู้ที่เจ็บปวดให้เราพึ่งพิงในพระคุณพระเจ้า ไว้วางใจว่าพระองค์จะทรงช่วยเราให้สามารถปรนนิบัติผู้อื่นได้ในยามที่เขาต้องการ – BC