ไม่นานมานี้ ผมเห็นป้ายโฆษณาอันหนึ่งเขียนว่า 80% ของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนโลกอยู่ในท้องทะเล ตัวเลขที่น่าตกใจนี้กว่าจะได้มาไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะสิ่งมีชีวิตมักอยู่ในที่ที่เรามองไม่เห็น

เรื่องนี้เตือนให้ผมระลึกว่าการทรงสร้างของพระเจ้านั้น ยิ่งใหญ่กว่าที่เรารับรู้โดยทั่วไปมากนัก เรามักจะตื่นตะลึงจนลืมหายใจกับภาพทิวเขาขนาดมหึมาและดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้า แต่บางครั้งเรากลับมองข้ามฝีพระหัตถ์อันอัศจรรย์ของพระเจ้าในข้อปลีกย่อยที่จะเห็นได้ก็ต่อเมื่อศึกษาและพิเคราะห์อย่างละเอียดสิ่งทรงสร้างส่วนใหญ่ไม่เพียงแต่ถูกซ่อนไว้ในมหาสมุทร ยังมีอีกหลายสิ่งที่มีขนาดเล็กจนมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น ตั้งแต่อานุภาคที่ต้องมองด้วยกล้องจุลทรรศน์ไปจนถึงจักรวาลที่ไกลเกินจะค้นหา ล้วนแต่เป็นฝีพระหัตถ์ของพระผู้สร้างพระสิริอันสร้างสรรค์ของพระเจ้าปรากฏให้เห็นในสิ่งทรงสร้างอันงดงามเหล่านั้น ทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็น (รม.1:20)

เมื่อเราเริ่มเข้าใจความมหัศจรรย์ของการทรงสร้าง ความเข้าใจนี้จะนำเราไปถึงพระผู้สร้างและเชิญชวนเราให้นมัสการพระองค์เสมอ เช่นเดียวกับที่ผู้เขียนสดุดีกล่าวไว้ว่า “ขอฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกสรรเสริญพระองค์ทั้งทะเลและสรรพสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ในนั้น” (สดด.69:34) หากสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างยังสรรเสริญพระผู้สร้าง เราก็ควรร่วมสรรเสริญไปกับสิ่งเหล่านั้นได้ด้วยเช่นกัน พระเจ้าที่เราปรนนิบัตินั้นทรงยิ่งใหญ่! – BC