พ่อแม่ชอบจดจำพัฒนาการแต่ละก้าวของลูก และจดบันทึกลงในสมุดเมื่อลูกน้อยเริ่มกลิ้งเป็นครั้งแรก แล้วก็เริ่มคลานและเริ่มหัดเดินก้าวแรก บ่อยครั้งพ่อแม่ก็ถ่ายภาพและเก็บเสื้อผ้าของลูกน้อยเอาไว้ เพื่อจะได้หวนระลึกถึงประสบการณ์อันมีค่าเหล่านั้น

จากพระธรรมลูกา 2:19 ที่เราได้อ่าน มารีย์มารดาของพระเยซู ก็มีสมุดของลูกแบบเดียวกันนี้ในใจของเธอ เธอเก็บพระสัญญาที่ได้รับเกี่ยวกับบุตรของเธอไว้ดังสมบัติล้ำค่าและ “รำพึงอยู่” คำว่า “รำพึง” ในภาษากรีกหมายถึง “การนำมาเปรียบเทียบกัน” มารีย์ได้ยินสิ่งยิ่งใหญ่เกี่ยวกับบุตรของเธอจากทูตสวรรค์และคนเลี้ยงแกะ (ลูกา 1:32; 2:17-18) เมื่อพระเยซูทรงจำเริญขึ้นเธอจะค่อยๆ เปรียบเทียบพระสัญญาที่ได้รับกับสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำเพื่อให้สำเร็จตามพระสัญญานั้น

ความเชื่อของเราจะเข้มแข็งขึ้นและได้รับการหนุนใจ เมื่อเราใคร่ครวญสิ่งที่พระวจนะกล่าวไว้เกี่ยวกับพระเจ้าและเปรียบเทียบกับสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำในชีวิตของเรา (ยน.14:21) พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่ตอบคำอธิษฐาน (1 ยน.5:14-15) ผู้ทรงปลอบประโลมเราในยามทุกข์ยาก (2 คร.1:3-4) และผู้ทรงจัดเตรียมสิ่งที่เราต้องการ (ฟป.4:19)

เมื่อเราใช้เวลาใคร่ครวญ เราจะเห็นความสัตย์ซื่อของพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ – HDF