ในหนังสือชื่อ โยนทิ้ง (Throw Out Fifty Things) เกล แบลงค์พูดถึง “กฎแห่งการหลุดพ้น” 4 ประการที่จะช่วยให้ผู้อ่านกำจัดความสับสนวุ่นวายออกไปจากชีวิต กฎข้อแรกบอกว่า “ถ้ามันทำให้คุณรู้สึกหนัก ไปไหนไม่ได้หรือทำให้คุณรู้สึกไม่ดีกับตัวเอง จงโยนมันทิ้งไปแจกไป ขายไป ปล่อยไป แล้วก็ก้าวไปข้างหน้า”

ผมคิดว่ากฎแห่งการหลุดพ้นนี้ สามารถประยุกต์ใช้กับเรื่องฝ่ายจิตวิญญาณได้ด้วย คือเราไม่จำเป็นต้องจมอยู่กับความบาปในอดีต พี่ๆของโยเซฟมีปัญหาในเรื่องนี้ ตลอดเวลาหลายปีหลังจากที่พวกเขาขายโยเซฟไปเป็นทาส พวกเขายังหวนคิดถึงความโหดร้ายของตนเองและกลัวว่าจะถูกแก้แค้น (ปฐก.50:15) พวกเขาจึงส่งคนไปขอให้โยเซฟยกโทษ (ปฐก.50:16-17) พวกเขายังคงทำเช่นนี้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้โยเซฟได้สำแดงความเมตตาและให้ความมั่นใจแก่พวกเขาแล้ว(ปฐก.45:4-15)

พวกเราหลายคนยังคงจมอยู่กับความผิดที่เคยทำมาในอดีต ทั้งๆ ที่ผู้ที่ถูกเราทำร้ายได้แสดงความเมตตาและยกโทษให้เราแล้ว ทั้งนี้อิสระที่แท้จริงจะเกิดขึ้นเมื่อเราสารภาพความบาปของเราต่อพระเจ้า (1 ยอห์น 1:9) และพระองค์ทรงปลดบาปนั้นไปจากเราแล้ว(สดด.103:12) ดังที่พระธรรมข้อหนึ่งบอกไว้ว่า พระองค์ทรงเหวี่ยงความบาปของเราทิ้งไปในทะเลลึก! (มคา.7:19) เพราะเหตุนี้ เราจึงเตือนตัวเองได้ว่าพระบุตรทรงกระทำให้เราเป็นไท และเราก็เป็นไทจริงๆ (ยอห์น 8:36) – JBS