ตอนที่ผมยังเป็นศิษยาภิบาล ผมมีโอกาสรับใช้สตรีหลายคนที่เป็นคุณแม่ ผมไปเยี่ยมพวกเธอที่โรงพยาบาลและแสดงความยินดีเมื่อทารกน้อยลืมตามาดูโลก ผมให้คำปรึกษาแม่ที่มีความวิตกกังวลและพยายามให้ความมั่นใจกับเธอว่าพระเจ้าทรงเฝ้าดูลูกวัยรุ่นที่เกเรของเธออยู่ ผมยืนเคียงข้างแม่ที่อยู่ข้างเตียงของลูกซึ่งได้รับบาดเจ็บหรือเจ็บป่วย และสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของพวกเธอ และผมร้องไห้กับแม่ที่ต้องสูญเสียลูกชายลูกสาวไป

มารีย์ มารดาของพระเยซู ก็ผ่านช่วงเวลาทั้งทุกข์และสุขมาแล้วเช่นกัน เธอชื่นชมยินดีเหลือเกินเมื่อบุตรของพระเจ้าบังเกิดมาในโลก! (ลก.2:7) ช่างน่าตื่นเต้นเมื่อผู้เลี้ยงแกะและนักปราชญ์มานมัสการพระองค์ (ข้อ 8-20; มธ.2:1-12) เธอรู้สึกไม่สบายใจเมื่อสิเมโอนเผยพระวจนะว่า ดาบจะแทงทะลุหัวใจของเธอ (ลก.2:35) และมารีย์ปวดร้าวใจเมื่อเธอต้องยืนดูบุตรของตนเองที่กำลังจะตายอยู่บนกางเขน!(ยอห์น 19:25-30) แต่ช่วงเวลาของการเป็นแม่ของมารีย์ ไม่ได้จบลงตรงฉากที่น่าสะพรึงกลัวนั้น เธอมีความชื่นชมยินดีที่ได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าฟื้นขึ้นมาจากอุโมงค์ฝังศพ

ทั้งคนที่เป็นแม่และพวกเราทุกคน ล้วนแต่ต้องผ่านความชื่นชมยินดีอย่างที่สุดและความทุกข์โศกอย่างแสนสาหัสมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน แต่เมื่อเรายอมมอบชีวิตของเราต่อพระเจ้า ทุกฤดูกาลในชีวิตของเราจะทำให้พระประสงค์นิรันดร์ของพระเจ้าสำเร็จ – HVL