ไม่นานมานี้ ผมเพิ่งรู้สึกว่ารูปภาพและของที่ระลึกทั้งหมดในห้องทำงานของผมล้วนแต่เป็นตัวแทนของอดีต ผมกำลังคิดว่าจะทิ้ง แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าสิ่งเหล่านี้ไม่เพียงทำให้ผมระลึกถึงผู้คน สถานที่ และเหตุการณ์ต่างๆ แต่อาจมีไว้เพื่อจุดประสงค์บางอย่างด้วย เพื่อไม่ให้ผมจมอยู่กับ “อดีต” ผมจำเป็นต้องค้นหาคุณค่าของสิ่งเหล่านั้นที่มีในปัจจุบันและอนาคต

เมื่อคนของพระเจ้าเดินข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปสู่ดินแดนแห่งพันธสัญญา พระองค์สั่งโยชูวาผู้นำคนอิสราเอล ให้เลือกผู้ชายมา 12 คนและให้แต่ละคนนำศิลามาคนละก้อนจากกลางแม่น้ำ แล้วแบกไปไว้ที่ค่ายของพวกเขาในเวลากลางคืน (ยชว.4:1-5) โยชูวาตั้งศิลานั้นไว้เป็นอนุสรณ์ เพื่อเมื่อชนรุ่นต่อไปถามว่า “ศิลาเหล่านี้มีความหมายอะไร” พวกเขาจะได้เล่าถึงความสัตย์ซื่อของพระเจ้า ที่พระองค์ทรงแยกน้ำในแม่น้ำจอร์แดนให้พวกเขาเดินข้าม (ยชว.4:6-7)

ในฐานะผู้ติดตามพระคริสต์ เป็นการดีที่เราจะมีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมที่ย้ำเตือนถึงความช่วยเหลือของพระเจ้าในอดีต สิ่งเหล่านั้นย้ำเตือนเราว่าพระเจ้ายังคงสัตย์ซื่อจนถึงปัจจุบันและเราติดตามพระองค์อย่างมั่นใจต่อไปในอนาคตได้ “ศิลา” ของเราอาจช่วยให้ผู้อื่นรู้ว่าพระหัตถ์ของพระเจ้าทรงฤทธิ์ และหนุนใจให้เรายำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราตลอดไป (ยชว.4:24)

ความทรงจำเกี่ยวกับสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำเพื่อเราในอดีตสามารถเป็นก้อนอิฐที่ใช้สร้างปัจจุบันและอนาคต – DCM